„Mała kapliczka stała się dziś banalną szkołą, której drzwi są otwarte dla pierwszego lepszego brodacza.”

„Ciao, bambina! Spadaj, mała, tam są drzwi!”

„Pomyślałam, że podwieczorek z panią Caffrey to wspaniały pomysł. Kawałek sera i kromka ciemnego chleba zupełnie wystarczą. No i mała pogawędka. Dowiem się, co tam słychać u naszego brodacza z dywanika.”

„Kiedy dom otwarty, drzwi wypoczywają.”

„I już wiesz, że to, co się dzieje, jest jak otwarcie drzwi, do których kołatałaś latami na próżno, a były cały czas otwarte, wystarczyło po prostu wejść, i wiesz, że to nie obce drzwi, ale drzwi do twojego domu.”

„Ta mała piła dziś
I jest wstawiona.”

„Nie wyważa się otwartych drzwi. Ani uchylonych bram. Witaj w Piekle.”

„Siedziałem na szarej podłodze, blisko drzwi i płakałem. Drzwi były uchylone, na progu stała matka i pocieszała mnie, że zaraz wróci. W ręku trzymałem skórkę chleba i przez łzy patrzyłem na drzwi, które nieubłaganie zamknęły się za matką. Nieraz zadaję sobie pytanie, czy to jest naprawdę moje pierwsze wspomnienie i pierwszy przebłysk świadomości, czy też widziałem takie dziecko płaczące za oddalającą się matką i ten widok przywłaszczyłem sobie.”

„Oprócz wyważania otwartych drzwi istnieje też zwyczaj trzaskania zamkniętymi.”

„Kto pierwszy, ten lepszy.”