„To, co bliskie, staje się obce, dzikie, niepojęte, otwiera przepaść, którą staramy się zasypać. Ale jest to niemożliwe. I tak właśnie trwa Słowiańszczyzna (…) Zdławiona, wyparta, lecz powracająca w delirycznej wizji grozy – jako kraina wampirów i bestii.”

— Maria Janion

Niesamowita Słowiańszczyzna
Źródło: s. 92

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 25 października 2021. Historia

Tematy

bliski , staranie , trwanie , kraina , groza , przepaść , wizja

Maria Janion 12

polska uczona, historyk literatury 1926

Podobne cytaty

„Romantycy mieli świadomość, że w przeszłości wydarzyła się jakaś katastrofa, która eksplodowała frenetycznymi obrazami grozy i zniszczenia. Niesamowita Słowiańszczyzna – obca i bliska zarazem – jest znakiem rozdarcia, stłumioną nieświadomością, stroną macierzystą, rodzimą, nie-łacińską. Wyparta Słowiańszczyzna mogła się pojawić pod postacią tajnego, ukrytego przed panem i księdzem obrzędu obcowania ludu z umarłymi.”

Maria Janion (1926) polska uczona, historyk literatury

Niesamowita Słowiańszczyzna
Źródło: s. 28, 29

„USA uproszczą procedury sprzedaży sprzętu wojskowego krajom NATO, Australii i Japonii. Interwencja w Kosowie ujawniła przepaść pomiędzy uzbrojeniem europejskim i USA. Chcemy ją teraz zasypać.”

Madeleine Albright (1937–2022) amerykańska działaczka polityczna

na szczycie NATO we Florencji.

„W każdym człowieku jest przepaść, którą można wypełnić jedynie Bogiem.”

Blaise Pascal (1623–1662) filozof, matematyk i fizyk francuski

„Żywot to dziw niepojęty, bo wciąż niszczeje i szczerbi się, a jednak trwa niezłomnie jak most na Drinie.”

Ivo Andrić książka Most na Drinie

Most na Drinie

„Jest tylko jedna kraina, w której bohaterowie nie podlegają prawom natury i się nie zmienią – kraina złego pisania.”

Lajos Egri (1888–1967)

The Art of Dramatic Writing
Źródło: Robin U. Russin, William Missouri Downis, Jak napisać scenariusz filmowy, op. cit., s. 74.

„Nie należy wierzyć, że istnieją granice grozy, którą zdolny jest przyjąć ludzki umysł. Wręcz przeciwnie, wszystko wskazuje na to, iż w miarę jak ciemność staje się coraz głębsza, głębia owa zaczyna rosnąć wykładniczo – i choć nie chcemy tego przyznać, to doświadczenie podpowiada nam, iż kiedy koszmar staje się dość czarny, groza zaczyna rodzić grozę, a jedno przypadkowe zło płodzi następne, często rozmyślne złe czyny, póki w końcu wszystko nie pochłonie ciemność. Najstraszniejszym zaś pytaniem pozostaje to, ile dokładnie grozy może znieść ludzki umysł i wciąż zachować niezłomną, nieugiętą łączność z rzeczywistością… W pewnym momencie wszystko staje się zabawne. Możliwe, że w tej właśnie chwili nasze zdrowie umysłowe zaczyna albo ratować się przed upadkiem, albo też załamywać i pękać. To moment, gdy człowiekowi wraca poczucie humoru.”

Stephen King Smętarz dla zwierzaków

It’s probably wrong to believe there can be any limit to the horror which the human mind can experience. On the contrary, it seems that some exponential effect begins to obtain as deeper and deeper darkness falls – as little as one may like to support the idea that when the nightmare grows black enough, horror spawns horror, one coincidental evil begets other, often more deliberate evils, until finally blackness seems to cover everything. And the most terrifying question of all may be just how much horror the human mind can stand and still maintain a wakeful, staring, unrelenting sanity. That such events have their own Rube Goldberg absurdity goes almost without saying. At some point, it all starts to become rather funny. That may be the point at which sanity begins either to save itself or to buckle and break down; that point at which one’s sense of humor begins to reassert itself. (ang.)
Cmętarz zwieżąt (Smętarz dla zwierzaków)
Źródło: s. 215