„Nie lubi się ludzi, którym wyrządziło się krzywdę. Ma się żal do nich, że byli przyczyną tego, co nas zawstydza, chociaż w istocie byli tylko pretekstem.”

„Trudno zrozumieć sens życia, chociaż nieustannie próbujemy. Dlatego ludzie tak lubi literaturę. Tam zawsze jest początek, środek i koniec.”

„Każda ludzka istota spędza większość życia na poszukiwaniu pretekstów pozwalających mu osłabić własne wyrzuty sumienia. Wymazać ustępstwa i kompromisy. Potrzebuje podłości innych, żeby samemu czuć się mniej podłym. To wyjaśnia żal, zakłopotanie, a nawet urazę jakie budzą Ci, którzy nie ulegli słabości.”

„Wolałbym pojąć chociaż jedną przyczynę niż zostać królem Persji.”

„Zdarzało się już, że duchy raniły ludzi – powiedziała pani Vaizey. – Budzisz się rano i znajdujesz purpurowe ślady na całym ciele. Czasem również dusza ludzi. Siła nie musi być widzialna czy namacalna, żeby mogła wyrządzić ci krzywdę. Nie widzisz wiatru, ale przecież może cię wywrócić. Nie dotkniesz dymu, ale łzawią ci od niego oczy.”

„Kiedy Pan Jezus wzywa do przyjmowania dobrowolnych ofiar, spełnionych przez cierpienie, wtedy choćby tu chodziło o odebranie sławy i największe krzywdy bez przyczyny wyrządzone, to się ma myśleć, że temu ludzie winni… Ale ani myślą rozbierać ani się tym martwić, bo ofiara, której Pan żąda, tylko w ten sposób może być spełniona.”

„Istota cierpienia jest nie do poznania, chociaż jest nam wszystkim wspólna.”

„Niezbędne jest aby ludzie przyjmowali zdrowe pożywienie w celu osiągnięcia Oświecenia. Dlaczego ludzie, którzy są usytuowani ponad wszystkimi istotami, spożywają takie produkty, które przynoszą krzywdę im samym oraz innym istotom? Zaniechaj spożywania jedzenia, które rani ciebie i innych, i poprzez przyjmowanie zdrowego jedzenia, traktuj innych tak samo, jak traktowałbyś siebie.”

„Często się zdarza, że ludzie najzawzięciej nienawidzą tych, którym najwięcej wyrządzili krzywdy.”

„Gdy żegnamy się z ukochanym, chociaż nęka nas straszny żal, doznajemy zarazem dziwnego uczucia ulgi, wyzwolenia.”