„Prawe znaki promiennej przejrzystości, kiść roześmianych księżyców krąży
w zachwycającym tańcu wolnej od fałszu pustki i ożywczego chłodu świetlistości (…)”

„Zdradliwe związki doprowadziły ją w końcu do aberracji płynącej z pustki. Pustki ciała, chłodu duszy. „Oni polują na okruchy mojej sławy – zwierzała się przyjaciółce. – To ich pociąga. Chcą iść do łóżka z moim nazwiskiem, ale sami angażują się jedynie na poziomie własnego pępka”.”

„Pomyślałem, że czasami posiadanie pieniędzy daje się dziewczynie we znaki. A perspektywa włamania zawsze sprawia, że krew żywiej mi krąży w żyłach.”

„Czytałem kiedyś wywiad z Irvinem Berlinem. Dziennikarz zapytał go czego się najbardziej obawia, a on odpowiedział: „Że któregoś dnia sięgnę po natchnienie i odnajdę tylko pustkę”. To właśnie stało się ze mną, kochanie. Miałem to coś, czułem, że natchnienie krąży we mnie razem z krwią w żyłach, a teraz sięgam po nie i natrafiam na pustkę.”

„I znów księżniczka Anna spadła z konia.
To znak, że przybył nasz kolega Maj.
Pozieleniały włosy drzew
i wieczorami słychać śpiew,
i w zimnych draniach już cieplejsza krąży krew.”

„Katatonia Niżyńskiego
jest
tańcem doskonałym.
Każdy inny taniec
jest tylko kopią
tańca
doskonałego.”

„Ten tylko odczuwa pustkę w życiu, kto ma pustkę w sobie.”

„Erotyk na chwilę –
Gorączka i chłód,
Sukcesy niczyje,
Oddanie i bunt.

Ocean zamroczeń,
Jak płonąć? Jak żyć?
Gdy giną emocje,
Nie boli już nic…

Erotyk na chwilę –
Smak zwycięstw i klęsk,
I taniec na linie,
Niepokój i stres.

Niełatwe to życie,
Lecz muszę w nim tkwić.
Czy milczę, czy krzyczę –
Nie boli już nic…”

„W małżeństwie istnieje pewien chłód… no, może nie chłód, ale naturalna obojętność i, spowodowana codziennością, niższa temperatura pewnej kategorii uczuć.”

„Największą chorobą duszy jest jej chłód.”