„Jestem takim człowiekiem, który lubi tylko wygrywać. Wkurzam się, gdy przegrywam i nie cierpię tego.”

„Nie jestem idolem! Jestem człowiekiem, który robi to, co lubi…”

„Zazwyczaj nie cierpię wygrywania, gdyż pozwala mi wejrzeć głębiej w serca moich pozornie najserdeczniejszych przyjaciół. Najlepsi z nich przegrywają do mnie z żalem; uważają za niesprawiedliwość, aby bogowie dodawali temu, który jest cesarzem i panem niezmierzonych bogactw.”

„Czasem przegrywasz, innym razem wygrywasz, nieważne, liczy się walka o osiągnięcie tego, czego pragniesz. Tak więc powiedzmy, że przyjemność to wszystko, co robisz z entuzjazmem: może być w tym ból i cierpienie, ale to nie przekreśla tej podstawowej przyjemności, że wiesz, iż walczysz o to, co kochasz.”

„Człowiek, który nikogo nie lubi, jest bardziej nieszczęśliwy niż ten, którego nikt nie lubi.”

„Przysłała mi czytelniczka opowiadanie, które chce wysłać na konkurs w pewnej gazecie. Opowiadanie było o szukaniu ideału mężczyzny, a kończyło się stwierdzeniem, że coś takiego nie istnieje. Toż samo z ideałem kobiety! Zaczyna się od tego, że ta jedyna nie lubi Slayera i nie cierpi filmów wojennych, a kończy na tym, że wkurza ją, gdy zostawiasz w WC podniesioną deskę. I to drugie jest w pewnym momencie bardziej wkurzające, zwłaszcza że łatwiej o dwa magnetofony niż o dwie łazienki.”

„Przyjaciel to człowiek, który wie o tobie wszystko i mimo to cię lubi.”

„Człowiek jest z natury despotą i lubi być dręczycielem.”

„Jest taka cierpienia granica, za którą się uśmiech pogodny zaczyna, i mija tak człowiek, i już zapomina, o co miał walczyć i po co.”

„Puszczenie jest ceną za dojrzewanie i mądrość. Cierpienie umierania jest cierpieniem nowych narodzin. Stara koncepcja, teoria, sposób życia, widzenie świata muszą umrzeć. Wtedy wygrywa życie.”