„Nie zawżdy, piękna Zofija,
Róża kwitnie i lelija;
Nie zawżdy człek będzie młody
Ani tej, co dziś, urody.”

„Pomyślał: „Musiała być naprawdę piękna za młodu…” Nie dumna piękność róży, lecz skromna, pełna czaru uroda fiołka, o ukrytej słodyczy…””

„Był za młody, za ładny, przesadnie wystylizowany. Nawet te róże były zbyt czerwone. Zobaczyłam chłopaka bez wyrazu.”

„Tak bywa. Człek dziś się weseli, jutro robali żrą go w grobie…”

„Masz szczęście – jesteś człowiekiem. Róża jest piękna, ale nie wie dlaczego i dla kogo jest piękna.”

„Siebie nazywasz kaktusem, bo potrafisz ukłuć, ale kaktus potrafi i pięknie kwitnąć! Studiowałem godzinami o rodzinie kaktusów echinocactus cinnabarinus, ich kwiat kwitnie tak pięknie jak ty dzisiaj na trasie!”

„Jak róża musi się w słońcu rozwijać i coraz piękniej kwitnąć aż od blasku słońca zblednie i szybko rozpadnie się w proch, tak niewinnie upiększa się kobieta strojem, ozdobami, kosmetyką i czystością.”

„Wzniosły, smukły i młody,
O! nie lada urody.
Śliczny chłopiec, czego chcieć?
Czarny wąsik, biała płeć!”

„Kobieta zakochana jest piękna – oto sekret mojej urody.”

„Róża z powodzeniem grała rolę pięknego kwiatu, dopóki się nie sypnęła.”