„To, co dostajemy od rodziców w prezencie na swoje urodziny, to ładnie opakowane nasiono śmierci, które musimy przez całe życie podlewać, żeby wreszcie zakwitło najbrzydszym i najbardziej śmierdzącym kwiatem.”

„Kiedy życie wręcza nam wreszcie bukiet pięknych kwiatów, zwykle patrzymy podejrzliwie, czy między płatkami nie ukryła się osa.”

„Całe życie filozofa to rozmyślania o śmierci.”

„Kara śmierci to nauczka na całe życie.”

„Śmierć rozprostowuje swoje kości przez całe nasze życie.”

„Nic bardziej nie obraża Boga niż rzucanie nasienia w kał.”

„To było wreszcie najprawdziwsze życie, z moim jak najbardziej zdrowym sercem, skazanym na śmierć z dobrej miłości, w szczęśliwej agonii jakiegokolwiek dnia po ukończeniu przeze mnie stu lat.”

„Naprawdę kocha się tylko raz, ale za to przez całe życie, aż do samej śmierci, i tylko siebie.”

„Żyć trzeba się uczyć przez całe życie, a czym zapewne jeszcze bardziej się zdziwisz, przez całe życie trzeba się uczyć umierać.”

„Śmierć dziecka sama w sobie nigdy nie jest końcem, ponieważ ono pozostaje żywe w umysłach rodziców. I ból po tej stracie narasta z upływem lat, gdy każda kolejna rocznica urodzin przynosi nowe dręczące i bolesne myśli.”