„Lem powiedział kiedyś, że swej powieści Solaris do końca nie rozumie, a kiedy indziej – że zaczynając pisanie nowej książki, nie wiem nigdy, do czego jej akcja doprowadzi.”

„Uwielbiam pisać. Książki dla dzieci, powieści dla dorosłych, scenariusze, poezję, wszystko.”

„Kiedy w dzieciństwie czytałam Lema, nie przyszło mi do głowy, że to twórczość bliska mężczyznom. Choć może coś w tym jest, bo nigdy nie lubiłam literatury stricte dziewczęcej. Najpierw zaczytywałam się w powieściach Szklarskiego, a potem coraz chętniej sięgałam po Lema. Zachwycał mnie nie tylko wyobraźnią, ale i bogactwem słów. Bawił się nimi jak Leśmian. Czytając Lema, można się rozsmakować w polszczyźnie. Uważam też, że jego utwory są dobrym kąskiem dla teatru, ponieważ świetnie buduje postaci swoich bohaterów.”

„Zaczynając powieść, nigdy się nie wie, co zdarzy się dalej, dokąd poprowadzą słowa, w którą stronę pójdą bohaterowie. To jest jak początek miłości: nigdy nie wiesz, jak się zakończy.”

„Kino to nie literatura, a scenariusz to nie powieść. Ma swoją strukturę. Struktura to architektura, a architektura to dziedzina techniczna. Tworzenie scenariusza jest więc pracą techniczną. O wiele trudniejszą niż pisanie książki.”

„– Ile czasu zajmuje pani obmyślenie planu książki, zanim zacznie ją pani pisać? Czy może planuje pani w trakcie pisania?
– Trudno powiedzieć. Część szósta była zaplanowana od lat, ale zanim zaczęłam ją pisać, spędziłam dwa miesiące na sprawdzaniu planu i upewniając się, że wiem, co zamierzam zrobić, ucząc się na błędach – nie sprawdziłam planu do „Czary Ognia” i musiałam pisać na nowo jedną trzecią książki.”

„Gdy piszę powieść kryminalną, niemal na każdej stronie przychodzą mi do głowy nowe pomysły. Często jeszcze w połowie książki – zmieniam mordercę…”

„W naszych czasach pisanie książek podupadło bardzo, ludzie piszą o rzeczach, nad którymi nigdy nie rozmyślali, a jeszcze mniej je przeżywali.”

„Dobrze jest nie być tu i teraz
tylko gdzie indziej
i dawno temu
albo gdzie indziej
i może jeszcze kiedyś”

„W pisaniu chodzi o to, by uwieść czytelnika. Dobra gadka to część techniki uwodzenia. gdyby tak nie było, czemu tyle par zaczynających wieczór od kolacji, kończy go w łóżku?”