„Reakcje środowisk żydowskich po marcowo-kwietniowej ewakuacji (Polaków z ZSRR) przekonały Stalina o skuteczności prowadzonej polityki i otworzyły pole do podburzania Żydów przeciw Polakom, Polaków przeciw Żydom. (…) Wykorzystując wzajemne resentymenty Polaków i Żydów, Stalin dążył do tego, by opinia światowa, alarmowana informacjami o antysemityzmie Polaków, nie reagowała na zamierzone i już częściowo realizowane pogwałcenie norm prawa międzynarodowego – aneksję połowy terytorium państwowego Rzeczypospolitej i narzucenie radzieckiego obywatelstwa obywatelom polskim, zamieszkałym na obszarze włączonym do ZSRR na mocy rozbiorowego paktu Ribbentrop-Mołotow.”

Polacy-Żydzi-Komunizm. Anatomia półprawd 1939–1968
Źródło: s. 55.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Podobne cytaty

„Istnieje tendencja, by uznawać, że Żydzi, którzy zginęli w Polsce po przybyciu armii sowieckiej latem 1944 r., padli w taki czy inny sposób ofiarą powszechnego polskiego antysemityzmu. W rzeczywistości przemoc wobec Żydów zrodziła się ze zróżnicowanych reakcji Polaków na co najmniej trzy osobne zjawiska: działania komunistów żydowskich, którzy walczyli o wprowadzenie w Polsce rewolucyjnego ustroju marksistowsko-leninowskiego, czyny żydowskich mścicieli usiłujących wymierzać pozasądową sprawiedliwość Polakom, którzy jakoby krzywdzili Żydów podczas okupacji niemieckiej, i starania wielu członków społeczności żydowskiej usiłujących odzyskać własność skonfiskowaną przez hitlerowców, a następnie przejętą przez Polaków. Polacy uważali, że zjawiska te miały ze sobą wiele wspólnego, co wzmacniało stereotyp żydokomuny. Z drugiej strony, różnorakie reakcje Polaków zlewały się w oczach Żydów w homogeniczne zjawisko przemocy, która wyrastała ze wszechobecnego polskiego antysemityzmu. Ocena ta dotyczyła szczególnie antykomunistycznych działaczy niepodległościowych. Jednak przemoc wobec Żydów ze strony działaczy podziemia wynikała przeważnie z antykomunizmu, a dokładniej z postrzegania w Polsce w latach 1944–1947 Żydów jako zagrożenia dla lokalnego ruchu antysowieckiego.”

Marek Jan Chodakiewicz (1962) amerykański historyk polskiego pochodzenia

Stosunki polsko-żydowskie
Źródło: M.J. Chodakiewicz, Po zagładzie. Stosunki polsko-żydowskie 1944–1947. Wyd. IPN, Warszawa 2008, s. 11. Seria: „Monografie”, tom 38, ISBN 9788360464649.

Jacek Kuroń Fotografia
Andrzej Kunert Fotografia

„Ponad trzy miliony Żydów zginęło w Polsce i Polacy nie będą spadkobiercami polskich Żydów. Nigdy na to nie pozwolimy (…) Będą słyszeli o tym od nas tak długo, jak Polska będzie istnieć. Jeżeli Polska nie spełni roszczeń Żydów, będzie „publicznie atakowana i upokarzana” na forum międzynarodowym.”

Israel Singer (1942) sekretarz generalny Światowego Kongresu Żydów

Uwaga: Przetłumaczony przez Iwo C. Pogonowskiego fragment depeszy agencji Reuter z Buenos Aires, nadanej w piątek 19 kwietnia 1996, poświęconej Światowemu Kongresowi Żydów (The World Jews Congress).
Stosunki polsko-żydowskie
Źródło: Iwo C. Pogonowski, Krzywe zwierciadło. Komentarz do „Upiornej Dekady” (Sprawy dotyczące odszkodowań dla Polaków i Żydów za straty poniesione w wyniku hitlerowskiej i sowieckiej okupacji). [w:] Cena „Strachu”. Gros w oczach historyków, pod red. R. Jankowskiego, wyd. II, Fronda, Warszawa 2008, s. 29. ISBN 9788360335130, (cytat za publikacjami I.C. Pogonowskiego w: 1) miesięczniku polskim „Panorama Polska – Polish Panorama”, kwiecień 2001, Edmonton, Kanada. 2) tygodniku „Głos” nr 15/16, 2001, artykuł pt. „Upiorna dekada” Grossa)

„Więcej niż 3 mln Żydów zginęło w Polsce i Polacy nie będą spadkobiercami polskich Żydów. Nigdy na to nie zezwolimy. Będziemy nękać ich tak długo, dopóki Polska się znów nie pokryje lodem. Jeżeli Polska nie zaspokoi żydowskich żądań, będzie publicznie poniżana i atakowana na forum międzynarodowym.”

Israel Singer (1942) sekretarz generalny Światowego Kongresu Żydów

słowa wypowiedziane w dniu 19 kwietnia 1996 na Światowym Kongresie Żydów.
Źródło: http://www.naszawitryna.pl/jedwabne_8.html
Stosunki polsko-żydowskie

Efraim Zuroff Fotografia

„Te obozy nie zostały ani zaprojektowane, ani zbudowane, ani nie były prowadzone przez Polaków. Żaden Polak w nich nie służył!”

Efraim Zuroff (1948) izraelsko-amerykański historyk zwany „ostatnim łowcą nazistów”

o niemieckich obozach śmierci w czasie II wojny światowej.
Źródło: Efraim Zuroff: Śmierć Żydów cieszyła wielu Polaków https://www.rp.pl/Historia/180209928-Efraim-Zuroff-Smierc-Zydow-cieszyla-wielu-Polakow.html, rp.pl, 2 lutego 2018

Jacques Chirac Fotografia

„Służyłem w kawalerii, a więc jestem prawie Polakiem i umiem pić jak Polak.”

Jacques Chirac (1932–2019) prezydent Francji

Znaczenie: w czasie jednego z przyjęć podczas spotkania z redaktorem Zygmuntem Broniarkiem obaj panowie chcieli wypić jeszcze jeden kieliszek, ale kiedy małżonka przyszłego prezydenta zaprotestowała, Chirac odpowiedział jej w ten sposób.

„Niezależnie od stosunku do władz radzieckich, często zdecydowanie wrogiego, znaczna część Żydów uwierzyła, że to nie te władze, ale Polacy wzbraniają im prawa do służby w wojsku polskim.”

Krystyna Kersten (1931–2008) polski historyk

o reakcji na radzieckie zarządzenie z 1 grudnia 1941 pozbawiające mniejszości narodowe z Kresów Wschodnich polskiego obywatelstwa.
Polacy-Żydzi-Komunizm. Anatomia półprawd 1939–1968
Źródło: s. 48.

Jarosław Kaczyński Fotografia

„[Żydzi] są zdolniejsi od Polaków i dlatego plasują się w środowisku inteligenckim.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

podczas przesłuchania w SB; w odpowiedzi na antysemickie komentarze ppłk. M. Kijowskiego.
Źródło: http://palikot.blog.onet.pl/2,ID374902554,index.html

Pokrewne tematy