„Człowiekowi o nic bardziej nie chodzi niż o zaspokojenie swej próżności i żadna rana nie jest tak bolesna jak ta, która zadana jest miłości własnej (to stąd pochodzą takie frazesy jak „Honor cenniejszy niż życie” itd.).”

„Rany na honorze trudno zabliźnić.”

„Czyż można złożyć na ołtarzu miłości cenniejszy dar niż własne sumienie?”

„Skąd więc pochodzić może kobiecy rodzaj próżności? Łączy się on z brakiem jaźni „myślnej” (inteligibilnej), z brakiem tego, co podlega stałej i bezwzględnej ocenie, wynika z nieposiadania własnej wartości.”

„Niekiedy miłość tak zawładnie sercem,
Że człowiekowi śmiercią gardzić każe,
Ale rozsądni w każdej zwykli sprawie,
Ponad żar serca kłaść honor i życie.”

„Zraniona próżność może uczynić kobietę bardziej mściwą od lwicy broniącej swych młodych.”

„W niejednym państwie interwencjonizm tak dalece naruszył panowanie wolnego rynku, że człowiekowi interesów bardziej opłaca się polegać na pomocy polityków, niż dązyć do jak najlepszego zaspokojenia potrzeb klienta.”

„Ja nie patrzę na alkoholika, ponieważ on mnie nie dotyczy, ja nim nie jestem. Ale patrzę na własny los, który niczym się nie różni, gdyż ma tę samą potrzebę miłości. Miłości jak nauka chrystusowa, która mówi oprzyj się na tym, a wygrasz ten swój pobyt na ziemi tak boleśnie dla nas określony. Gdyby nie ten fakt, życie nie miałoby sensu. Jak mówi Seneka, Jak można bać się śmierci, skoro od chwili kiedy pojawiamy się na świecie do niej zmierzamy.”

„Człowiek, który dla interesu poświęca swój honor, traci i swój honor, i swój interes.”

„Im życie bardziej nikczemniejsze tym więcej człowiekowi zależy na nim; jest ono wówczas protestem, ciągłą zemstą.”