„– Za dużo już tych praw (…). Nigdy nie wiesz, kiedy jakieś złamiesz. No nie, dziecinko?
– Mam na imię Edna – powiedziała dziewczyna. – Nie lubię, jak mnie nazywają „dziecinką”.
– Nie lubisz, dziecinko? To przykre, dziecinko. Ja zawsze mówię do dziecinki „dziecinko”.”

„Nie udawaj
Myślę, że wiesz
Jestem cholernie cenna
I piekielna
Jestem pieprzoną księżniczką
Mogę powiedzieć, że też mnie lubisz
I wiesz, że mam rację.”

„Nigdy nie mów wszystkiego, co wiesz, ale wiedz zawsze, co mówisz.”

„Zawsze chcemy nadać jakieś imię naszej samotności.”

„Pomyślałam, że za każdą radość w życiu muszę zapłacić czymś przykrym. Że to chyba jakieś nieodwracalne prawo.”

„Ja naginam swój kręgosłup, ale nigdy go nie złamię. Mam swoje zasady, których się trzymam.”

„Bardzo trudno jest mówić dużo i nie powiedzieć za dużo.”

„Nie zawsze mów, co wiesz, ale zawsze wiedz, co mówisz.”

„Bardzo bym chciał powiedzieć, jak te sprawy wyglądały naprawdę, ale nie mogę, złamałbym wówczas prawo. Z całą stanowczością pragnę jednak podkreślić, że mówienie, iż to ja prowokowałem kogokolwiek do działań niezgodnych z prawem jest kłamstwem.”

„Mam dosyć całego tego gówna mówiącego mi, bym myślał pozytywnie
Jak mam myśleć pozytywnie, kiedy ja nie widzę nic pozytywnego.
Wiesz o czym mówię?
Rapuję o otaczającym mnie gównie, bo to gówno widzę.
Wiesz o czym mówię?
Na razie mam dosyć wszystkiego.
Mam dosyć tego, co dzieje się w moim mieście.
Brak mi swobody, wiesz o czym mówię?
Ale jednak jest wporzo, wiesz o czym mówię?
Mam tylko dosyć. Oto moje zdanie.”