„Natura grzechu zwanego lichwą ma swoje właściwe miejsce i źródło w kontrakcie pożyczki. Ten finansowy kontrakt uzgodniony między stronami żąda, z samej swej natury, żeby jedna osoba zwróciła drugiej tylko tyle, ile otrzymała. Grzech polega na tym, że czasami kredytodawca żąda więcej, niż pożyczył. Zatem utrzymuje on, że należy mu się pewien zysk poza tym, co pożyczył, ale jakikolwiek zysk, którzy przekracza sumę, jaką pożyczył, jest bezprawny i lichwiarski.”

— Benedykt XIV

Encyklika Vix pervenit o lichwie i innych niegodziwych zyskach
Źródło: 3, I

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

natura , osoba , natura , kontrakt , miejsce , źródło , zysk , pożyczka , uzgodnić , otrzymać , grzech , utrzymywać , drugi

Benedykt XIV Fotografia

Benedykt XIV 5

papież 1675–1758

Podobne cytaty

„Nie można darować grzechu lichwy dowodząc, że zysk nie jest wysoki czy nadmierny, lecz raczej umiarkowany czy mały (…). Prawo rządzące pożyczkami polega nieodzownie na równości tego, co jest pożyczone i zwrócone (…). Dlatego, jeśli ktoś otrzymuje odsetki, musi zwrócić przywłaszczone mienie zgodnie z wzajemnym zobowiązaniem sprawiedliwości.”

Benedykt XIV (1675–1758) papież

Encyklika Vix pervenit o lichwie i innych niegodziwych zyskach
Źródło: 3, II

„Pożyczający pieniądze przenosi posiadanie ich na tego, kto od niego pożycza; ten przeto, któremu pieniądze pożyczono, posiada je na własne ryzyko i obowiązany jest oddać je w całości: stąd wniosek, że nie wolno wierzycielowi żądać więcej, niż pożyczył. Natomiast człowiek, który powierza swe pieniądze czy to kupcowi czy wytwórcy w formie jakiegokolwiek rodzaju spółki, nie przenosi na tego kupca czy wytwórcę posiadania swoich pieniędzy, przeciwnie te pieniądze pozostają nadal jego własnością; skutkiem tego kupiec handluje tymi pieniędzmi na ryzyko ich właściciela, podobnież wytwórca na jego ryzyko używa tych pieniędzy do produkcji. Wobec takiego stanu rzeczy wolno pożyczającemu godziwie domagać się części zysku, płynącego z danego przedsiębiorstwa, jako że zysk ten płynie z jego własności.”

Tomasz z Akwinu (1225–1274) filozof i teolog katolicki

Suma teologii
Źródło: II, II, q. 78, a.1.

„Bank to jedyne miejsce, gdzie ci pożyczą pieniądze, jeśli zdołasz udowodnić, że ich nie potrzebujesz.”

Bob Hope (1903–2003) amerykański aktor komediowy

Źródło: wprost.pl http://www.wprost.pl/ar/104434/Sir-Jan/

„Ci, którzy domagają się cudów, nie dostrzegają, że tym samym żądają od natury, by przerwała ich ciąg.”

Antoine de Rivarol (1753–1801)

„Osoby, które zdecydowały się zainwestować w Amber Gold były świadome, że jest to niepewne źródło zysku.”

Leszek Balcerowicz (1947) polski polityk i ekonomista

Źródło: tokfm.pl, 8 sierpnia 2012 http://www.tokfm.pl/Tokfm/1,103090,12275316,Poszkodowani_przez_Amber_Gold_sami_sobie_winni__Balcerowicz_.html

„Cóż to takiego procent? To usługa świadczona w wyniku negocjacji przez pożyczkobiorcę na rzecz pożyczkodawcy, w ramach wynagrodzenia za usługę, którą ten pierwszy otrzymał w formie pożyczki. Według jakiego prawa ustala się oprocentowanie usług świadczonych w zamian za pożyczę? Na podstawie ogólnego prawa, które ustala wartość wszystkich usług, to znaczy na podstawie prawa podaży i popytu.”

Frédéric Bastiat (1801–1850) francuski ekonomista

Kapitał i zysk z kapitału
Źródło: s. 169

„Czy jest coś głupszego niż, nie wiadomo dla jakich przyczyn, rozpoczynać taką walkę, z której obie strony zawsze więcej mają straty niż zysku?”

Erazm z Rotterdamu (1466–1536) niderlandzki humanista

Źródło: „Polonistyka”, t. 39, wyd. 2–10, PZWS, 1986, s. 390.

„Żyć swoim życiem nie jest egoizmem. Egoizm zawiera się w żądaniu, by ktoś żył zgodnie z twoimi upodobaniami, żył dla twojej próżności, dla twojego zysku i twojej przyjemności.”

Anthony de Mello (1931–1987) psychoterapeuta pochodzenia indyjskiego, jezuita

Przebudzenie

„Niektórych rzeczy się wstydzę, ale nie żałuję. – Żałować za grzechy – żąda kapłan na spowiedzi. A ja sądzę, że jeśli człowiek wie, że popełnił grzech, nie usprawiedliwia tego i stara się nie popełniać tego grzechu po raz drugi, to już jest wystarczający sakrament pokuty.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Tele Tydzień” nr 19, 7 maja 2007

„Szczególnie nurtowało mnie następujące pytanie: jaką część powinna posiadać w dziele natura? Gdzie należy się zatrzymać? Czy należy malować bezpośrednio z natury, czy tylko obserwować i następnie sobie przypominać? Zbyt duża wolność przeraża mnie, biednego naśladowcę, ale z drugiej strony mam w głowie tyle obrazów wywołanych przez rozgrywające się przede mną permanentne widowisko, że natura wobec nich wydaje mi się mała i banalna.”

Paul Sérusier (1864–1927) malarz francuski

Pokrewne tematy