„W sztuce przejawia się najpierw to, co zadomowi się w życiu.”

„Gram w kiepskiej sztuce – życiem zwanej,
Lecz chciałabym w niej zagrać – pięknie…”

„Nie starczyłoby życia, żeby rozszyfrować zagadki tego świata zbudowanego na sztuce skąpstwa.”

„Ech, wy ludzie, co żyć potraficie
Gówno wiecie, co to jest życie
Ale za to się znacie na sztuce”

„Na kole życia znajduje się wiele szczebli. Najpierw jesteśmy tu po to, aby odkryć nowe możliwości.”

„Celem naszej Sprawy jest żyć Jezusem w nas zamieszkałym, by dać Jezusowi możność posiąść nas całych dla Siebie, Boga, by Jezus przez nas mógł się przejawiać nie tylko na bliskie otoczenie lecz na cały świat.”

„(…) żyjemy w czasach, kiedy pieniądze bardzo przewartościowały nasze zachowania, myślenie, związki międzyludzkie, przyjaźnie. To, co kiedyś było „baraszkowaniem” po życiu i sztuce, dziś staje się wymierne i bardzo zdominowane przez pieniądz. Ta pogoń jest czasem groteskowa.”

„Tęsknię do barw, form, konstrukcji – do Sztuki.(…) Zresztą ja w ogóle jestem śmiertelnym wrogiem realizmu w sztuce – tego z życia – chcę wielkiej, świątecznej sztuki.”

„Wydaje mi się, że ludzkie kłopoty przejawiają się dość podobnie, w każdym razie te, które w życiu codziennym stale istnieją, mimo że, powiedzmy, dach przestał przeciekać, jest co jeść i nic ciału bezpośrednio nie zagraża – jeśli rozumiecie, co mam na myśli.”

„Pierwsza miłość szalona, chociaż przemija bez śladu i przejawia się śmiesznie, jest przecież najpoważniejszą rzeczą w całym życiu; nic – i w tym tkwi gorzka ironia – nie napina wszystkich sił człowieka tak do ostateczności jak ona.”