„Pewien człowiek rozumny utrzymywał wobec milionerów, że można być szczęśliwym posiadając sześć tysięcy franków renty. Ci oponowali z niechęcią, a nawet z uniesieniem. Opuściwszy towarzystwo, zastanawiał się człowiek rozumny nad przyczyną niechęci ze strony ludzi, którzy darzyli go przyjaźnią. W końcu ją znalazł. Niechęć pochodziła stąd, że dał im do zrozumienia, że jest od nich niezależny. Każdy człowiek posiadający małe potrzeby zdaje się grozić bogatym, że co chwila gotów się im wymknąć. Tyrani spostrzegają, że tracą niewolnika. Refleksję tę można zastosować do wszystkich namiętności w ogóle. Człowiek, który zwyciężył pociąg miłosny, okazuje obojętność, zawsze wstrętną w oczach kobiet. Natychmiast przestają się nim interesować. Może dlatego nikt nie interesuje się losem filozofa: nie posiada on namiętności poruszających społeczeństwo. Ludzie widzą, że niemal nic nie mogą uczynić dla jego szczęścia, i zostawiają go własnemu losowi.”

Maksymy i myśli

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia

Podobne cytaty

Honoriusz Balzac Fotografia
Michel de Montaigne Fotografia
Sébastien-Roch Nicolas de Chamfort Fotografia

„Ateista to człowiek nie posiadający niewidzialnego wsparcia.”

James Buchan (1954)

An atheist is a man who has no invisible means of support. (ang.)

Michał Bakunin Fotografia

„Człowiek jest rozumny, sprawiedliwy, wolny – a więc boga nie ma.”

Michał Bakunin (1814–1876) rosyjski myśliciel, rewolucjonista

Religia

Daniel Defoe Fotografia
Maciej Maleńczuk Fotografia

„Człowiek z wiekiem staje się rozumny,
człowiek z wiekiem do trumny!”

Maciej Maleńczuk (1961) polski artysta rockowy, poeta

Źródło: utwór Człowiek z wiekiem do trumny z płyty Pan Maleńczuk

Fiodor Dostojewski Fotografia
Stanisław Kostka Potocki Fotografia

„Zwykle dwie przyczyny kierują przypisujących piórem, z których najszlachetniejszą jest okazanie wdzięczności, przyjaźni lub szacunku, najpospolitszą pochlebstwo, chęć zyskania nagrody lub wyniesienia wielkim imieniem małej pracy.”

Stanisław Kostka Potocki (1755–1821) generał polski, prezes Rady Ministrów Księstwa Warszawskiego

o dedykacjach w dziełach literackich.
Źródło: O sztuce u dawnych czyli Winkelman polski, t. 1 (1815)

Pokrewne tematy