„Tancerze muszą przede wszystkim połączyć się z muzyką. Nie mogę kazać im tańczyć do danego utworu tylko dlatego, że uważam go za piękny.”

„Nigdy nie mogłabym na scenie tańczyć razem z grupą tancerzy, ponieważ ja piszę swoje teksty i lubię dawać czadu na scenie.”

„Gdyż to, co koń czyni pod przymusem, czyni bez zrozumienia; i nie ma w tym piękna, tak jak nie ma piękna w bitym i zmuszanym do tańca tancerzu.”

„Przede wszystkim zapytam, czy dlatego coś jest piękne, że się podoba, czy też dlatego się podoba, że jest piękne. Bez wątpienia otrzymam odpowiedź, że dlatego się podoba, ponieważ jest piękne.”

„Uznałam, że to najpiękniejsza droga, którą mogę iść przez życie – poprzez muzykę dawać ludziom coś nienamacalnego. I otrzymywać to od nich.”

„Myślenie jest największym błędem jaki może popełnić tancerz. Musisz czuć!”

„Poszłam na reżyserię, aby połączyć zainteresowanie teatrem i muzyką. Robiąc operę, mam taką możliwość.”

„Chciałem, aby mój teatr był przede wszystkim polski, chociaż interesowały mnie różne formalne rodzaje wypowiedzi artystycznej. To była na owe czasy rewolucja. Wyprowadziłem wielu znakomitych tancerzy z opery, a niektóre baleriny biegały na skargę do komitetu partii, że one też chciałyby się rozwijać. Do swego zespołu wybierałem zawsze tancerzy o szczególnych predyspozycjach morfologicznych i psychofizycznych. Moi tancerze zawsze różnili się od tancerzy w innych zespołach baletowych, ponieważ rozumieli, co tańczą i dlatego inspiracja często przychodziła do mnie od nich.”

„Ja nigdy nie rozmawiam podczas utworu - przynajmniej podczas dobrego utworu. Kiedy słyszy się złą muzykę, zagłuszenie jej rozmową staje się niemal obowiązkiem.”

„Może trudno w tu uwierzyć, ale byłbym… tancerzem. W młodości wystąpiłem w kilku teledyskach jako breakdancer. Nieźle wymiatałem na parkiecie! I na ulicach, gdzie tańczyłem, żeby zebrać pieniądze na życie. Nie wstydzę się tego, bo było to uczciwe zajęcie. I byłem w tym bardzo dobry!”