„Czemu w pismach kobiecych pokazują ładne, ale zupełnie nieinteligentne twarze i robią z nich wzory do naśladowania dla całkiem rozsądnych kobiet? Kobiece pisma ogłupiają.”

„Pismo może być dobre, słuszne, ciekawe, ale też musi robić wszystko, żeby było czytane.”

„Nie piję, nie walczę o kobiety. Nie biję żony. Nie występuję nago na okładkach pism. Nie mam 30-centymetrowego wiecie czego… Jestem dość nudny.”

„Ładnej kobiecie zawsze jest do twarzy z pięknym grzeszkiem.”

„Radykalizacja metody historyczno-krytycznej ujawnia dziś wyraźnie, że zasada „tylko Pismo” nie może stać się podstawą Kościoła i wspólnoty wiary. Pismo jest tylko wtedy Pismem, gdy żyje w żywym podmiocie – Kościele. Tym bardziej zakrawa na absurd, że niemało osób ponownie zabiera się dziś za konstruowanie liturgii z „samego Pisma”, w rekonstrukcjach tych utożsamiając Pismo z popularnymi, egzegetycznymi opiniami, myląc opinię z wiarą. Liturgia, która jest „robiona”, opiera się na opinii i słowie człowieka; jest zbudowana na piasku i pozostaje pusta niezależnie od tego, jakim ludzkim kunsztem będzie się ją ozdabiać. Jedynie szacunek dla odgórności i zasadniczej niedowolności liturgii może zapewnić nam to, co jest naszą nadzieją: święto, w którym zbliża się do nas to, co wielkie, to, czego nie robimy sami, lecz co otrzymujemy jako dar.”

„Poligynia i monogamia – z kobiecego punktu widzenia podział ten wygląda całkiem inaczej. Obie formy oznaczają monogamię dla kobiet.”

„Samo Pismo.”

„W teologii katolickiej uważa się, że są dwa źródła objawienia: Pismo Święte i Tradycja, oraz że jest wiele prawd zawartych w Tradycji, których nie ma w Piśmie Świętym, np. to, które księgi należy uważać za Pismo Święte.”

„Perfomatywny projekt Idealna opowiada o współczesnej obrzędowości, o autorytecie, o wzajemnej tolerancji i przyjaźni wśród kobiet z różnych pokoleń. Spełniam w nim swoje marzenia o byciu piękną, zadbaną kobietą. Gram z konwencją poradników, pism kobiecych zawierających szereg rad, jak stać się kobietą idealną. Wykorzystuję ich stylistykę, opieram się na zawartych w nich poradach i nadaję im nowe znaczenie.”

„Uczeni w Piśmie wiedzieli, gdzie musiał się narodzić Mesjasz – ale siedzieli całkiem spokojnie w Jerozolimie. Trzej królowie zdani byli tylko na plotkę – ale ta plotka tak ich poruszyła, że podjęli długą podróż.”