„Niemiecka mapa „Ostfront”, przedstawiająca ugrupowanie sił niemieckich i sowieckich w dniu 3 sierpnia 1944, wykazała, że siły Armii Czerwonej obejmowały około 500 wielkich jednostek (dywizji i brygad) na rozciągłości frontu od Bałtyku do Morza Czarnego. Połowa tego wojska skoncentrowana była na odcinku Polski. Niemcy na całym tym froncie mieli tylko 165 dywizji, z czego 20-22 było na Węgrzech, a 10–12 na Bałkanach. Ze wszystkich ugrupowań sowieckich wojska Rokossowskiego, składające się z 75 wielkich jednostek, w tym dużej ilości pancernych, były najsilniejsze. Niemcy tej lawinie przeciwstawić mogli w najlepszym razie ok. 22 dywizje.”

— Tadeusz Komorowski

Źródło: Armia Podziemna, Warszawa 1994, Wydawnictwo Bellona, s. 261.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

siła , mapa , jednostka , czarny , czerwony , wielki , front , ugrupowanie , mienie , wojsko , połowa , sierpień , lawina , dywizja

Tadeusz Komorowski 21

polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny 1895–1966

Podobne cytaty

„8 sierpnia [1918 roku] był czarnym dniem armii niemieckiej.”

Erich Ludendorff (1865–1937) niemiecki dowódca wojskowy

tego dnia wojska Wielkiej Brytanii pod wodzą Henry'ego Rawlinsona zdobyli kwaterę główną i wzięli do niewoli 40 000 niemieckich żołnierzy
Źródło: Nigel Cawthorne, Dowódcy i generałowie. Prawdziwe historie, Grupa Wydawnicza Foksal, Warszawa, 2014, s. 152

„Wolę mieć jedną dywizję niemiecką przed sobą niż jedną dywizję francuską za sobą.”

George Patton (1885–1945) amerykański generał

Źródło: Stephen Clarke, 1000 lat wkurzania Francuzów, Wydawnictwo WAB, Warszawa 2012, s. 448, tłum. Stanisław Kroszczyński.

„Do roku 1939 byliśmy oczywiście w stanie sami rozbić Polskę. Ale nigdy – ani w roku 1938, ani w 1939 – nie zdołalibyśmy naprawdę sprostać skoncentrowanemu wspólnemu atakowi tych państw [Wielkiej Brytanii, Francji, Polski]. I jeśli nie doznaliśmy klęski już w roku 1939, należy to przypisać jedynie faktowi, że podczas kampanii polskiej około 110 dywizji francuskich i brytyjskich pozostało kompletnie biernych wobec 23 dywizji niemieckich.”

Alfred Jodl (1890–1946) dowódca niemiecki, skazany w procesie norymberskim

Źródło: Jan Karski, Wielkie mocarstwa wobec Polski: 1919–1945 od Wersalu do Jałty, wyd. I krajowe, PIW, Warszawa 1992, ISBN 8306021622, s. 316–317.

„Mamy dzisiaj dość wojska i waszej pomocy nie potrzebujemy. Może pan swoje dywizje zabrać.”

Winston Churchill (1874–1965) premier Wielkiej Brytanii

do generała Andersa, który zarzucił Churchillowi sprzedanie Polski w Jałcie.

„Pomimo wciąż narastającej groźby sowieckiej i niepewnego jutra, ani w Kraju, ani poza granicami Kraju, nie myślano o zaprzestaniu walki z Niemcami hitlerowskimi. Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie brały udział w walkach z Niemcami na wszystkich frontach, na lądzie, w powietrzu i na morzu.”

Tadeusz Pełczyński (1892–1985) Oficer dyplomowany Wojska Polskiego

Źródło: Tadeusz Pełczyński, przedmowa [w:] Armia Krajowa w dokumentach 1939–1945, tom III, op. cit., s. XXV (25).

„Powstanie warszawskie walczyło z ośmioma dywizjami niemieckimi, w tej liczbie czterema pancernymi. Straty Armii Krajowej wyniosły 15 000 zabitych, straty ludności cywilnej około 200 000, straty niemieckie w zabitych, rannych i zaginionych 26 000. Dane powyższe świadczą o bezgranicznym bohaterstwie Armii Krajowej i ludności Warszawy.”

Kazimierz Sosnkowski (1885–1969) generał polski, minister

o powstaniu warszawskim i Armii Krajowej.
Źródło: Słowo wstępne [w]: Stanisław Sosabowski, Najkrótszą drogą, Komitet Wydawniczy Polskich Spadochroniarzy, Londyn 1957, s. xiv.

„Widmo pozostania na zawsze w Związku Radzieckim niemożliwości wydostania się zeń po otrzymaniu sowieckiego paszportu lub zaciągu do Czerwonej Armii sprawia, że Żydzi masowo zwracają się ze wszystkich stron Rosji do ambasady, delegatur jej i władz wojskowych z prośbą o przyjęcie ich do Armii Polskiej (…), Nie tylko licznie napływają do instytucji tych depesze i listy, ale w wielu wypadkach zainteresowani, nieraz żołnierze Armii Czerwonej w służbie czynnej lub tzw. strojbatalionach, zgłaszają się do nich osobiście, narażając się nawet na represje. M. in. miały miejsce wyroki śmierci na obywateli polskich Żydów za ucieczkę z Armii Czerwonej do wojska polskiego.”

Stanisław Kot (1885–1975) historyk polski, działacz ruchu ludowego

w raporcie z 16 lutego 1942 dotyczącym stanowiska ZSRR w sprawie obywatelstwa polskiego.
Źródło: Krystyna Kersten, Polacy-Żydzi-Komunizm. Anatomia półprawd 1939–1968, Warszawa 1992, s. 43–44.

„Gdyby się na nas miało zwalić pięćdziesiąt dywizji, to nie mamy możliwości, by o własnych siłach je powstrzymać. Ale nie widzę, skąd by się miało wziąć tych pięćdziesiąt dywizji. Chyba, że z Chin, czego nie można racjonalnie brać pod uwagę.”

Janusz Onyszkiewicz (1937) polski polityk

„Rozkazałem niemieckim siłom powietrznym prowadzić działania w sposób humanitarny, atakując jedynie wojska uczestniczące w walkach. Polski rząd i dowództwo armii nakazały ludności cywilnej toczenie nieregularnej wojny z zasadzki. W tych okolicznościach bardzo trudno jest się powstrzymać. (…) Moja cierpliwość też może mieć granice.”

Adolf Hitler (1889–1945) kanclerz Rzeszy, twórca i dyktator III Rzeszy niemieckiej

fragment triumfalnego przemówienia wygłoszonego 19 września 1939 w Gdańsku.
Źródło: Hitler.org/speeches http://www.hitler.org/speeches/09-13-39.html

„W dniu dzisiejszym, rozbrajając i biorąc w niewolę siły czerwonych, wojska narodowe osiągnęły swoje ostatnie cele militarne. Wojna skończyła się!”

Francisco Franco (1892–1975) dyktator Hiszpanii

En el día de hoy, cautivo y desarmado el Ejército Rojo, han alcanzado las tropas nacionales sus últimos objetivos militares. La guerra ha terminado! (hiszp.)
ostatni oficjalny komunikat wojenny wygłoszony przez radio w Burgos 1 kwietnia 1939, obwieszczający koniec wojny domowej.

Tematy

Tadeusz Komorowski 21

Podobne cytaty

Pokrewne tematy