„Kogo nazywamy psychoanalitykiem? Człowieka, który – gdy do pokoju wchodzi Sophia Loren – obserwuje reakcję innych…”

„Uwielbiamy obserwować reakcje naszych widzów. Bardzo wiele nam to daje, pomaga.”

„Ten młody człowiek nie jest dżentelmenem. Nie raczy wstać, kiedy dama wchodzi do pokoju.”

„Psychoanalityk zakochany w swojej pacjentce jest tak samo zaślepiony, jak każdy inny zakochany mężczyzna.”

„Wół, wchodzi przez okno do pokoju. Głowa, rogi i cztery nogi już weszły, ale ogon nie może przejść. Dlaczego?”

„Lubię trasy, ponieważ mogę grać przed mnóstwem fanów. Kocham obserwować ich reakcje! Ale z drugiej strony lubimy twórczą atmosferę pracy w studiu.”

„Koronę mamy nie od kogo innego tylko od Boga.”

„Boże, spowiedniku, psychoanalitycy, pomóżcie, bym nie pożądała własnych synów.”

„Chciałbym być psychoanalitykiem, gdybym mógł rżnąć wszystkie babki.”

„Lata formowała się ta mgławicowa masa, która dzisiaj jest mną, sumą nie tyle moich przeżyć, ile moich na te przeżycia reakcji. Chociaż i to nie jest ścisłe, bo takie, a nie inne przeżycia wywołały takie, a nie inne reakcje i może gdyby choć jedno przeżycie było inne, łańcuch reakcji w innym poszedłby kierunku, tworząc inną mnie zamiast tej (…).”