„Ci, którzy cieszą się przywilejami tak długo jak my, zapominają, że kiedyś umierali za nie ludzie.”

„Śmierci nie ma (…). Ludzie umierają tylko wtedy, gdy się o nich zapomina (…) – Jeśli mnie nie zapomnisz, zawsze będę z tobą.”

„Wiem z doświadczenia, że marnie i podle umierają na ogół ci, którzy na wojnie wszelkimi sposobami chcą ocalić swe życie. Ci zaś, którzy zrozumieli, że śmierć jest wszystkim wspólna, i dla ludzi nieunikniona, którzy walczą o piękny zgon – ci, jak widzę, prędzej jakoś dochodzą do starości i cieszą się większym szczęściem za życia.”

„Dwa rodzaje ludzi niczego nie osiągną: ci, którzy wstają dopiero długo po obudzeniu się, oraz ci, którzy się budzą dopiero długo po wstaniu.”

„Kiedy się rodzisz wszyscy się cieszą a ty płaczesz, lecz kiedy umierasz wszyscy płaczą a ty się uśmiechasz.”

„Dlaczego ludzie potrafią lepiej umierać niż żyć? Dlatego, że żyć trzeba długo, a umrzeć można prędko.”

„Chociaż ludzie Zachodu zaczynają umierać, wolne miejsca w Domu Zachodu nie będą jednak długo pozostawały puste.”

„Bo czasem ludzie dają coś za nic i cieszą się z tego.”

„Ludzie zawsze odchodzą. Nie dlatego, że serce zapomina, a żale umierają. Rzeczy trwają ciągle w naszej miłości. Ale ludzie muszą w odpowiednim momencie odejść.”

„Umieram niezwykle długo. Mam nadzieję, że mi to wybaczycie.”