„Człowiek musi się dusić pośrodku, bo niestety, lub stety, nieskończoności nie są dla ludzi. Samemu się żyje i samemu umiera.”

„Wszelka miłość na ziemi rodzi się, żyje i umiera lub wzbija do nieśmiertelności wedle tych samych praw.”

„Życie człowieka jest powtarzającym się w nieskończoność kręgiem tych samych działań i czynów.”

„To miłość każe żyć. Bez niej… człowiek umiera, ponieważ umiera z głodu.”

„Człowiek, który żyje dla samego szczęścia, nie może być szczęśliwy! Zapamiętaj to sobie!”

„Gdy człowiek jest szczęśliwy, żyje w harmonii z samym sobą i swoim otoczeniem.”

„Człowiekiem być to znaczy być samym wśród ludzi. Indywidualizm – dzierżawa pewnej idei.”

„Człowiek jest jak stolarz. Stolarz żyje, żyje, a potem umiera. Tak też bywa z człowiekiem.”

„Każdy człowiek umiera, nie każdy naprawdę żyje.”

„Wam się zdaje, że żyjemy pośrodku wszechświata. A ja wam powiadam, że żyjemy pośrodku podwórza.”