„Moja żona momentami wolałaby, żebym był trochę poważniejszy. Przyznam się, że podjąłem kilka prób, ale nieudanych i stwierdziłem, że nie jest mi dane zachowywać się inaczej niż jak Pan Bóg mnie stworzył. Poza tym, z tego co widzę, tylko czasami może być to uciążliwe, a na co dzień w otoczeniu, w którym się obracam i ludziom, z którymi przebywam to się podoba. Wszyscy się śmiejemy i jest fajnie.”

„Znam żony, które tak dalece dbają, by małżeństwo podobało się otoczeniu, że zapominają o tym, żeby im dwojgu się podobało.”

„Mówi się, że sukces przewraca w głowie ludziom słabym. Oczywiste stwierdzenie, ale mało wyczerpujące. Czasami bardziej przewraca w głowie nie temu, kto odniósł sukces, ale reszcie z jego otoczenia, a bywa, że głównie tym, którzy nie mają nawet cienia swojego udziału w tym sukcesie.”

„Nie podoba mi się ta Polska. Nie tylko obóz rządzących, ale i społeczeństwo, które tak zdecydowało, a jeszcze bardziej to, które wzruszyło ramionami i stwierdziło, że nie warto brać udziału w tak ważnych momentach, jakimi są wybory.”

„Każdy dzień, każda godzina, którą podejrzany, a może niewinny człowiek przebywa w areszcie, obciąża jego milicyjne sumienie.”

„Bogu ufamy. Wszyscy inni muszą pokazać dane.”

„Byłam pierwszą żoną angażowaną w Polsce przez męża reżysera, co trochę napsuło ludziom krwi. Naprawdę miałam kompleks „żony obsadzanej, bo jest żoną”. Zrobiliśmy razem kilka ważnych filmów, chociaż jak na 30 lat małżeństwa w sumie niewiele. Ale to on nauczył mnie aktorstwa filmowego.”

„W getcie żaden z moich kolegów i znajomych, nikt z mojego otoczenia nie szukał Boga, a wszyscy tylko nienawidzili Hitlera. Co to za Bóg? On nie istnieje, bo gdzie by był? Jeżeli Bóg każe zabijać ludzi, to nie ma Boga. Kto to się oglądał na takie rzeczy? Widziałeś, że jak strzelają, to trzeba uciekać, żeby cię nie trafili. Co to ma z Bogiem wspólnego?”

„Warszawa kusiła różnymi imprezami, uroczystościami. Wszyscy zachowywali się mile. Chcieli rozmawiać. Kobiety też. Alkohol ośmielał. No i stało się. Kilka razy zdradziłem żonę. Ale to nie były żadne romanse. Raczej chwile słabości.”

„Niech wszyscy usiłują mieć dobrą intencję… aby służyli i podobali się Boskiej Dobroci dla niej samej… i dla miłości i dobrodziejstw niezwykłych, którymi nas uprzedziła, raczej niż dla bojaźni kar lub nadziei nagród… We wszystkim niech szukają Boga, wyzuwając się, ile tylko jest możliwe, z miłości wszystkich stworzeń, aby miłość całą przenieść na ich Stwórcę, jego miłując we wszystkich stworzeniach, a wszystkie stworzenia w nim, wedle najświętszej i Boskiej woli jego.”