„Ludzie mają w sobie tyle dobroci, tyle wiary, tyle miłosierdzia, ile im potrzeba, żeby powiększyć rozkosz chwili.”

„Ile ludzi, tyle zdań.”

„Ludzie są na tyle szczęśliwi, na ile sobie pozwolą.”

„Większość ludzi ma tyle szczęścia, na ile sobie pozwoli.”

„Niebo religii jest jedynie mirażem, w którym człowiek rozpromieniony wiarą długo dostrzega własny obraz, tyle że powiększony i odwrócony, to znaczy ubóstwiony.”

„Wszyscy ludzie są o tyle piękni, o ile mniej poznani.”

„Mam tylu ludzi, ile robaków wypełza z nor.”

„Tak mało na świecie dobroci,
a tyle jej światu potrzeba…
Nią życie jak słońcem się świeci,
nią ziemia się zbliża do nieba.”

„Tyle tu rzeczy, których mi nie potrzeba!”

„Prorocy i zbawcy nie tyle krzepili ludzi w nadziei, ile pocieszali zalęknionych.”