„Jestem protestantką, ewangelikiem. My nie mamy drugich imion.”

„Sława rozprzestrzenia w ludziach nasze imię, jego zgłoski. Miłość rozciąga nasz świat w drugim człowieku.”

„Imię – to rzecz piękna, kiedy do niego przyłącza się zasługa, a bez tego jest tylko znakiem, który rozróżnia jednego człowieka od drugiego.”

„Proszę mych bogów lub czasu sumę,
by moje dni zasłużyły na zapomnienie,
by imię moje było Nikt jak Ulissesa imię,
ale by jakiś wiersz mój przetrwał
w nocy przychylnej wspominaniu
albo w porankach ludzi.”

„Sądzę, że Gerard jest drugim największym sukinsynem na tej planecie. Drugim, bo pierwszym jestem ja, bo jestem fajniejszy rzecz jasna.”

„Czy znacie jego imię? Imię tego co jednym jest i wszystkim? Jego imię to piękno.”

„Czy ty… czy tam jesteś również, panie? – zapytał Edmund.
– Jestem – rzekł Aslan. – Ale tam noszę inne imię. Musicie mnie rozpoznać pod tym imieniem.”

„Jestem chyba jedynym facetem w państwie, który nie ma prawa wymyślać imion dla swoich dzieci. Jak jakaś cholerna ameba!”

„Zygmunt [III Waza] jako sukcesor tronu szwedzkiego musiał być protestantem, natomiast jako król polski katolikiem. Chowano go zatem w swoistym ekumenizmie. Z jednej strony brał udział w nabożeństwach luterańskich, z drugiej zaś wysłuchiwał nauk swoich jezuickich nauczycieli. Ta religijna niekonsekwencja osłabiła z pewnością jego psychikę.”

„Film może powstawać w bólu, ale nie musi. Jestem zwolennikiem tej drugiej metody.”