„Idź do społeczeństwa, wypisz nas,
porozumiewawczo wrzasnę, ty mi w czaszkę wyślij głaz,
muszę ci powiedzieć, że mnie coraz bardziej brzydzi czas,
z najpiękniejszej flory zawsze pozostawi lichy chwast.”

„Mówić o człowieczeństwie w tym chorym społeczeństwie,
a wszystko wokół mówi ci, że życie jest piękne,
dają papkę ludziom na okrętkę,
chyba brzydzę się ludźmi i zwymiotuję tym wstrętem.”

„Nie idź za mną, bo nie umiem prowadzić. Nie idź przede mną, bo mogę za Tobą nie nadążyć. Idź po prostu obok mnie i bądź moim przyjacielem.”

„I wszystko ci muszą powiedzieć od wejścia.”

„Nie można powiedzieć, że Polacy są tacy, a Niemcy są tacy. Ale w Polsce jest inaczej. Zawsze ciebie przywitają, powiedzą „Dzień dobry” i jest bardziej rodzinnie.”

„Ty złemu nie ustępuj, lecz przeciw idź śmiało!”

„(…) jeśli musisz zadać ból, niech będzie to ból przemożny, dojmujący, tak żeby tamten wiedział, że zawsze możesz skrzywdzić go znacznie bardziej niż on ciebie.”

„Płakałem – powiedział Dean.
– Idź do diabła, przecież ty nigdy nie płaczesz.
– Tak mówisz? Dlaczego sądzisz, że nigdy nie płaczę?
– Nie umierasz na tyle, żeby płakać.”

„Jeśli chcesz dowiedzieć się czegoś o społeczeństwie, idź i dowiedz się, kto siedzi w więzieniu.”

„Ile osób musi ci powiedzieć, że coś z tobą nie tak, zanim w to uwierzysz?”