„Można ścinać kwiaty, ale wiosny to i tak nie zatrzyma”

„Niosła obrzydliwe, niepokojąco żółte kwiaty. Diabli wiedzą, jak się te kwiaty nazywają, ale są to pierwsze kwiaty, jakie się wiosną pokazują w Moskwie. Te kwiaty rysowały się bardzo wyraziście na tle jej czarnego płaszcza.”

„Już śpiewają wszędzie ptaki,
Już zakwitły wokół kwiaty…
„Wiosna idzie” – mówią ludzie…
Ale skąd i kiedy przyjdzie?

No i po co nam ta wiosna?
Odwykliśmy już od wiosny…
Jodły w lesie, mech na drzewie
Zielenieją już z radości…”

„Za moich młodych lat
Piękniejszym bywał świat,
Jaśniejszym wiosny dzień!
(…)
Za moich młodych lat
Wonny miłości kwiat
Perłowym blaskiem lśnił…”

„Kiedy dłoń puściła, czarka spadła i roztrzaskała się;
Trudno jest mówić gdy rozpada się rodzina lub ktoś umiera.
Wiosna przychodzi i obfituje w pachnące kwiaty.
Góry, rzeki i ta wielka ziemia, są tylko Tathagatą.”

„I umiem zatrzymać chwile, te które są piękne jak kwiat
Przed życiem czoła chylę za setki bezbłędnych rad
I mam daleko w dole tych wszystkich, którzy są nad
Bo nie ma nikogo, do kogo może należeć świat.”

„Są ludzie, którzy na wiosnę widzą tylko liście i kwiaty. Są inni ludzie, którzy widzieli drzewa tylko w jesieni lub tartaku. Ci ludzie niewątpliwie byliby zdziwieni, ale ostatecznie zadowoleni, gdyby wymienili między sobą spostrzeżenia.”

„Jeśli wiosnę chcesz zobaczyć,
Spójrzyj na twarz twoję,
Uśmiech wiosny w twym uśmiechu,
Wonia wiosny w twym oddechu,
Niebo wiosny oczy twoje.”

„A wiosną – niechaj wiosnę, nie Polskę zobaczę.”

„Wiosna – cieplejszy wieje wiatr,
Wiosna – znów nam ubyło lat,
Wiosna – wiosna w koło, rozkwitły bzy.
Śpiewa – skowronek nad nami,
Drzewa – strzeliły pąkami,
Wszystko – kwitnie w koło, i ja, i ty…”