„Litując się nad nieszczęściami bohaterów powieści, w końcu zaczynamy litować się za bardzo nad własnymi.”

„Tak liczne, różne i uporczywe były zmowy przeciwko mnie, że czasem czuję się jak bohater powieści kryminalnej.”

„Każdy bohater staje się w końcu nudziarzem.”

„Koniec żartów, panowie, zaczynają się schody.”

„Gdy zaczynamy wszystko od początku, znaczy to, że koniec już bliski.”

„Trzeba zadawać pytania na własną miarę. Trzeba też pilnie słuchać i w tym słuchaniu się zatracić. Bo tylko w ten sposób bohater wprowadzi reportera w swój świat. A na koniec trzeba tak postawić literki, żeby tego wszystkiego nie spieprzyć.”

„Rzeczy, które posiadasz w końcu zaczynają posiadać ciebie.”

„(…)jestem półprzytomnym nieszczęściem, potykającym się o własne nogi.”

„Pisarz bardzo rzadko opisuje ludzi istniejących w rzeczywistości – konkretnego Iwanowa, Duranda czy Smitha – bohaterowie powieści to stop, na który składa się zarówno wiele osób znanych pisarzowi z życia, jak i własne przeżycia wewnętrzne pisarza oraz jego rozumienie świata.”

„Śmierć to chwila, w której kończy się ból, a zaczynają dobre wspomnienia. Nie koniec życia, lecz koniec bólu.”