„(…) szczęście to rzecz ulotna, za którą wszyscy gonią. I ciągle ma się poczucie, że to szczęście się wymyka. Ale myślę, że szczęście to chyba bycie świadomym, że się je ma. Gorzej, gdy się go w ogóle nie zauważa.”

„Kto posiadł szczęście, ma wszystko, co w ogóle mieć można, kogo zaś szczęście ominęło, ten robi wszystko, by je zdobyć.”

„Szczęście nie jest wartością, którą można ocenić, jest to sposób myślenia, stan umysłu.”

„Szczęście dla mnie to poczucie, że żyję na całość, kocham na full, pracuję na fuli i odpoczywam na full. Szczęście to także poczucie, że mogę coś po sobie zostawić.”

„Szczęście często jest na wyciągnięcie ręki. Ale my go nie zauważamy. Szukamy gdzieś daleko.”

„Szczęście to jedyna rzecz, która się mnoży, gdy się ją dzieli.”

„Bardziej doceniam to, co mi się udaje, jeżeli pozornie więcej nieszczęścia mnie spotyka. Kontrast zauważony przez księdza Jana Twardowskiego, że nieszczęście zawiera w sobie słowo szczęście. Brak szczęścia jest nieszczęściem, ale to szczęście ciągle gdzieś istnieje. Za chwilę będzie znowu. Musimy się tylko nauczyć je dostrzegać.”

„Szczęście jest jak motyl: kiedy usiłujesz je złapać, zawsze wymyka ci się z rąk. Ale jeśli cichutko usiądziesz, to może samo do ciebie przyleci.”

„Szczęście w nieszczęściu to też szczęście.”

„Szczęście może też być namiastką, kto wie, czy szczęście nie przychodzi jedynie w postaci namiastki, szczęście jest zawsze namiastką szczęścia, osadem szczęścia: marmurowe szczęście, piaskowcowe szczęście, piaskowiec znad Łaby, …piaskowiec znad Menu, mój piaskowiec, twój piaskowiec, nasz piaskowiec, szczęście z Kirchhelm, szczęście z Grenzheim. Twarde szczęście: granit. Chmurnie kruche szczęście: alabaster. Widia szczęśliwie wdziera się w diabaz. Dolomit: zielone szczęście. Łagodne szczęście: tuf. Wystygłe szczęście z gór Eifel. Kolorowe szczęście znad Lahn. Porowate szczęście: bazalt. Szczęście wybuchało jak wulkan, osiadało pyłem i trzeszczało mi w zębach”