„Nie wiem, czy wiesz, ale człowiek idzie po linie rozwieszonej między dwiema przepaściami, po linie bez początku i końca.”

„Upadek scholastyki pod ciosami kpiących pisarzy odrodzenia jest równoznaczny z początkiem zaiste ciemnego, średniego okresu między dwiema żywymi epokami myśli: scholastyczną i współczesną. Większość dorobku zdobytego w starożytności i średniowieczu została wówczas zapomniana i trzeba było doczekać się końca XIX wieku, aby filozofia mogła znowu nawiązać do scholastycznej tradycji.”

„Jeśli wszystko się skończy to trudno.
Ja wiem, że życie jest tylko minutą, wiesz?
I w tej minucie chcę być w pełni człowiekiem.”

„To nie jest koniec, to nawet nie jest początek końca. Ale być może, jest to koniec początku!”

„To [już] początek końca.”

„Nasza miłość była dla mnie nicią, dzięki której udało mi się przejść przez labirynt życia; siatką rozciągniętą pod chodzącym po linie człowiekiem, jedyną rzeczą w tym moim dziwnym życiu, której mogłem zaufać. Dziś wieczór czuję, że moja miłość do Ciebie jest mocniejsza niż ja sam, pozostanie tu po mnie i otuli Cię jak miękki pled.”

„Jak człowiek ulega pokusie manipulacji albo majstrowania, tym zaufaniem ogromnym widzów którzy są, to to jest początek końca, to prędzej czy później musi wylecieć w powietrze.”

„Pragnienia mają tylko początek, nie mają zaś końca. Nie mogą się więc spełniać w całości.”

„Nie ma końca. Nie ma początku. Jest tylko niezaspokojona pasja życia.”

„Kula najdoskonalszy kształt nie ma początku ani końca.”