„Życie staje się naprawdę dobre, kiedy pojawiają się kłopoty. Wszyscy robimy jakieś plany, a gdzieś po drodze życie zafunduje nam dołki, które możemy zapełnić na sposoby, których nie umielibyśmy wcześniej zaplanować czy przewidzieć. Moje życie jest dzięki tym dołkom dużo bardziej bogate.”

„Gdybym mogła przeżyć od nowa swoje życie, popełniłabym te same błędy, ale dużo wcześniej.”

„Jednak gdzieś po drodze, już w dzieciństwie, nauczono nas, że życie jest sprawiedliwe, że wyjmujesz z niego to, co wcześniej włożysz, że jeśli wystarczająco mocno czegoś pragniesz, możesz to osiągnąć. To bzdury. Teraz już o tym wiem. Nagle, w chwili, w której najbardziej potrzebowałam tej sprawiedliwości, wszyscy przestali o niej wspominać. To słowo wypadło z naszego słownika.”

„Najbardziej cenię sobie to, że robię to, co lubię, i jeszcze mi za to nieźle płacą. Nie ma lepszego sposobu na życie.”

„Po tylu wydarzeniach, które sama sobie zafundowałam, albo które mi zafundowało szalone życie, stąpam twardo po ziemi.”

„Życie jest jak rana – którą zapełnić można tylko rozkoszą.”

„Moje poszukiwania tajemnicy życia zakończyłem na atomach i elektronach, które są całkowicie jego pozbawione. Gdzieś po drodze życie przelało mi się przez palce.”

„Naprawdę i niezależnie od innych rzeczy, cóż to za niesamowita, cudowna przygoda – to życie, moje życie.”

„Nie wszystko jest konieczne… Moje lub twoje życie nie jest naprawdę konieczne.”

„Ludzie budujący swoje życie na wyzysku bliźniego – a takie jest życie wszystkich bogatych – nie mogą być miłosierni.”