„Sugeruję, że religijne skłonności czy wiara nie są niezbędne. Niekoniecznie trzeba być wierzącym. Nawet jeśli jesteś niewierzący, bądź dobrą ludzką istotą, człowiekiem ciepłego serca. Życzliwość i serdeczność stanowią według mnie religię uniwersalną.”

„Człowiek to istota, która zabija swojego brata, swego bliźniego. Według Księgi Rodzaju zbrodnia jest częścią istoty ludzkiej.”

„To było jedyne stworzenie zdolne zmiękczyć moje kamienne serce. Umarła, a razem z nią wszystkie ciepłe uczucia, jakie miałem dla ludzkich istot.”

„Jeżeli wiesz, że jestem niewierzący, to znasz mnie lepiej niż ja sam. Być może i jestem człowiekiem niewierzącym, ale takim, który tęskni za wiarą.”

„Nieważne są teorie, roztrząsania, ważna jest istota wiary, której nie da się ująć w jakieś naukowe normy. Teologię można by nazwać ludzką nauką o Bogu, ale niekoniecznie trzeba się w nią zagłębiać, by wierzyć.”

„W każdej religii człowiek religijny jest wyjątkiem.”

„Istoty ludzkie nie są w stanie rozumować poza religiami i ideologiami.”

„Gdy osobowość z silną skłonnością do erotyzmu zderzy się z silnymi uczuciami religijnymi – następuje sublimacja erotyzmu albo zdruzgotanie wiary.”

„Wielu ludzi, zwłaszcza w Polsce, identyfikuje cały fenomen religii z katolicyzmem. Ale można być człowiekiem wierzącym i religijnym bez jakiejkolwiek przynależności do katolicyzmu, protestantyzmu czy w ogóle chrześcijaństwa. Religie azjatyckie, na przykład buddyzm, hinduizm, taoizm albo konfucjanizm, bardzo różnią się od chrześcijaństwa. Nie uznają one Boga monoteistycznego, ale są przecież prawdziwymi religiami!”

„Według mnie korzenie stanowi wiara – odpowiedziała po cichu.
– Wiara w moją religię, nawet jeśli nie ja ją wybrałam… Ale liczy się także wiara w siebie, wiara w ludzi, których spotkasz. To będzie twoja prawdziwa rodzina.”