„Polska nie miała bogatej literatury w średnich wiekach, a tym bardziej nie zdobyła się na literaturę narodową. Kościół i jego potrzeby panowały samowładnie nad drobnymi objawami myśli i uczucia, które się ujawniały w modlitwach, kazaniach, pewnych próbach przekładów części Pisma Św., żywotach świętych, przeznaczonych dla zbudowania wiernych.”

— Kazimierz Morawski

Źródło: Walka o język polski w czasach Odrodzenia, wyd. Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1923, s. 7.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

uczucie , literatura , myśl , wiek , walka , myślenie , kościół , część , średni , bogaty , wierny , mienie , modlitwa , panować , potrzeba , przeznaczenie , pismo , przekład

Kazimierz Morawski 5

polski filolog klasyczny 1852–1925

Podobne cytaty

„Krasicki był Francuzem ze sposobu myślenia, może nawet jakimś Francuzem wydoskonalonym, ale z języka jego możemy być niesłychanie dumni. Porównajmy tylko! Przecież byliśmy wtedy wasalami Rosji – bo tak było naprawdę – a przecież literatura rosyjska, która w XIX wieku stanie się bez żadnej wątpliwości najlepszą literaturą świata, wówczas, w XVIII wieku, kiedy język polski zarówno w literaturze, jak w publicystyce wyraża już w sposób mistrzowski wszystkie odcienie myśli ludzkiej, ta literatura rosyjska pełza wprost na czworakach, nie mówi, lecz zaledwie bełkocze. Literatura rosyjska zaczyna się właściwie dopiero w XIX wieku. Prawda, że jakimś skokiem zawrotnym uzyskuje od razu pierwszej miejsce, ale literatura polska, już wspaniała w wieku XVI, wydoskonalona w wieku XVII, teraz, w wieku XVIII, nie tak wiele ustępuje francuskiej, prawie w niczym niemieckiej.”

Stanisław Mackiewicz (1896–1966) premier Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie

Stanisław August
Źródło: s. 263

„Skromne były w pierwszej ćwierci szesnastego wieku literatury polskiej początki. Potrzeby religijne ją wywoływały, obok tego pojawiały się druki, które na sposób średniowieczny bajką lub moralnemi wywodami miały rozrywać lub budować ludzi.”

Kazimierz Morawski (1852–1925) polski filolog klasyczny

Źródło: Walka o język polski w czasach Odrodzenia, wyd. Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1923, s. 22.

„(…) każda ze sztuk posiada swoisty język (z wyjątkiem literatury), gdyż każda przekazuje myśli i uczucia.”

Jerzy Płażewski (1924–2015) polski krytyk i historyk filmu

Język filmu
Źródło: s. 17

„Z dobrych uczuć robi się złą literaturę.”

André Gide (1869–1951) prozaik francuski

Źródło: Henryk Markiewicz, Andrzej Romanowski, Skrzydlate słowa, PIW, Warszawa 1990, s. 224.

„Chce on [Kościół] rządzić, a do tego potrzeba mu ograniczonych w swym myśleniu mas, które będą się korzyć i pozwolą nad sobą panować.”

Johann Wolfgang von Goethe (1749–1832) niemiecki poeta

O religii
Źródło: Karlheinz Deschner, I znowu zapiał kur – Krytyczna historia Kościoła, Gdynia 1996; t. 2, s. 306–308.

„Literatura jest wszystkim. Jestem całkowicie ukształtowany przez pewne odmiany polszczyzny – te bliższe języków mówionych, a potem przez literaturę.”

Henryk Bereza (1926–2012) polski krytyk literacki

Źródło: Justyna Sobolewska, Całe życie z książkami. Rozmowa z Henrykiem Berezą, „Polityka”, 15 kwietnia 2012 http://www.polityka.pl/kultura/aktualnoscikulturalne/1525741,1,rozmowa-z-henrykiem-bereza.read

„Są bowiem prawdy objawione, które nas doszły drogą ustnego podania i w Piśmie św. nie są wcale wzmiankowane, albo tylko bardzo niewyraźnie; następnie także i dlatego, że prawdy zawarte w Piśmie św. nie są tam ujęte w systematyczną całość tak, jak w wykładzie teologji, a to, ze względu na potrzeby nauczania wiernych, jest konieczne. I teologja więc nie jest niczem innem, jak Pismem św., którego prawdy objawione zostały inaczej ugrupowane, między sobą powiązane i uzupełnione danemi podania ustnego i objaśnieniami Kościoła; biada jej, jeśli o tem zapomina i niedość się do swego źródła zwraca, traci wtedy bowiem swą żywotność i sczasem gubi się w bezpłodnych spekulacjach.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Królewskie kapłaństwo
Źródło: s. 80, 81

„W czasie tych kilku dni, dwa razy miałem szczęście odprawiać mszę św. u Grobu, raz na Golgocie, a drugi raz tamże przed ołtarzem Matki Bolesnej. Nie myślę ci opisywać stanu moich uczuć przy spełnianiu ofiar na tak świętych miejscach, to tylko nadmienię, że kiedy zawsze wyroki Ducha Świętego, to jest miejsca Pisma, albo natchnione modlitwy Kościoła, podnoszą myśl i serce, a cóż dopiero wtedy, gdy każde słowo odbija się o miejsce swego urodzenia, gdy każda myśl opisuje zdarzenie, co się stało na tem samem miejscu? A jeśli ja grzeszny kosztowałem nieopisanej słodyczy, jakież muszą zlewać się błogoście na świątobliwych mężów tu spełniających tajemnice Boskiej Miłości?”

Ignacy Hołowiński (1807–1855) arcybiskup; polski pisarz i tłumacz

„Księga cytatów polskiej literatury pięknej od XIV do XX wieku ułożona przez Pawła Hertza i Władysława Kopalińskiego, Warszawa 1975.”

Łukasz Górnicki (1527–1603) pisarz, sekretarz i bibliotekarz Zygmunta II Augusta

Źródła

„Nie ma silniejszego środka na pychę żywota jak modlitwa, to nieustające korzenie się przed Bogiem; kto się jej wiernie oddaje, tego nigdy nie opanuje pycha.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/2
Źródło: s. 402

Tematy

Kazimierz Morawski 5

Podobne cytaty

Pokrewne tematy