„Oczywiście szanuję słuszność. Ale także ze słusznością nie należy być zbyt drobiazgowym.”

„Nie wystarcza bowiem, że coś się za słuszne „uważa”. Trzeba jeszcze tę słuszność wykazać w sposób przekonujący dla innych. Poczucie słuszności nie stanowi miary słuszności.”

„Nie należy chełpić się tym, że ma się słuszność, bo to nie nasza zasługa, lecz prawdy, z pomocą której zyskaliśmy przewagę.”

„To prawda. Mają wszystko. Wszystko, poza słusznością.”

„Człowiek mądry broni swej słuszności spokojnie i bez gniewu. Gdy głupiec ma słuszność, broni jej wrzaskiem, gdy jej nie ma – sypie obelgami.”

„Siła naszych przekonań nie dowodzi ich słuszności.”

„Gdy słuszność staje się przeciwieństwem legalności, należy być nieposłusznym. W czasie wojny popełnialiśmy akty nielegalne, w imię wartości fundamentalnych.”

„I oto zapuścili się w nieskończoną dyskusję o kobietach. Jeden twierdził, że są dobre, drugi, że złe: i obaj mieli słuszność; jeden, że głupie, drugi, że pełne sprytu: i obaj mieli słuszność; jeden, że fałszywe, drugi, że szczere: i obaj mieli słuszność; jeden, że skąpe, drugi, że rozrzutne: i obaj mieli słuszność; jeden, że ładne, drugi, że szpetne: i obaj mieli słuszność; jeden, że gadatliwe, drugi, że skryte; jeden, że szczere, drugi, że obłudne; jeden, że ciemne, drugi, że rozumne; jeden, że stateczne, drugi, że wyuzdane; jeden, że postrzelone, drugi, że roztropne; jeden, że duże, drugi, że małe: i obaj mieli słuszność.”

„Ten moim zdaniem największą ma słuszność, kto zawarł przymierze z przyszłością.”

„Liczba jednostek opowiadających się za jakimś twierdzeniem nie decyduje o jego słuszności.”