„Może dlatego utarło się, że niebo jest nad nami, a piekło pod, gdyż chcąc dojść do raju, trzeba wznieść się ponad własne słabości, podążając w piekielne czeluście – wystarczy staczać się w dół.”

„Żona jest dla mnie rajem i czyśćcem, niebem i piekłem, aniołem i szatanem, radością i smutkiem, pogodą i burzą.”

„W Nowym Jorku musiało być jak w raju – powiedział Mengel.
– Może pan czułby się tam jak w raju. Dla mnie to było piekło… Albo coś jeszcze gorszego.
– Co może być gorszego niż piekło?”

„Umysł jest niezależną jednostką i sam może sprawić, że niebo stanie się Piekłem, a piekło Niebem.”

„Bogaci mają raj na tym świecie i na następnym, podczas gdy my skazani jesteśmy na piekło na ziemi i tylko wówczas raj na tamtym świecie, jeśli będziemy posłusznymi niewolnikami i jeśli oni ustąpią nam skrawka miejsca w niebie.”

„W nas jest raj, piekło i do obu szlaki.”

„Wystarczy tylko, tylko wznieść się w górę.”

„Piękna kobieta – to raj dla oczu, piekło dla duszy, a czyściec dla kieszeni.”

„Miłość nie pragnie, aby jej dogadzano, ani nie stara się wcale o własną wygodę; lecz troszczy się o dobro innych i buduje Niebo pośród piekielnej rozpaczy.”

„Najdalej dojdzie ten, kto podąża samotnie.”