„Już dość narzekań i gderań –
I tylko chciej, i tylko spójrz, jak rośnie w krąg
Muranów, Mirów, Mokotów, Żerań –
Wspólne dzieło naszych rąk!”

„tylko taki kąt,
mały kąt mi wskaż,
gdzie twój słychać śmiech,
widać twoją twarz,
chcę gdy słońca krąg
wzejdzie – być co dnia
cieniem twoich rąk,
cieniem twego psa
nie opuszczaj mnie”

„Wszystko, co w życiu najlepsze, Bill, to dzieło ludzkich rąk: ostrza scyzoryków, chleb, ubrania, kochanie się…”

„Komunikat reklamowy ma wiele wspólnego z dziełem sztuki i gdyby nie to, że tak bardzo chodzi w nim o pieniądze, już by pewnie dziełem sztuki był.”

„Szukam w gwiazdach zarysu twego. Między nami jak dłonie dwie złączone są pamięci nasze i miłości,
a jeden tylko wspólny dom, który nade mną w tobie rośnie.”

„Literatura i teatr mają, zwłaszcza dzisiaj, wiele punktów wspólnych. Chciałbym, poprzez literackie, zdystansowane spojrzenie, próbować „odteatralnić” sam teatr.”

„Chodzą ludzie, asfalt depczą
Nikt nie krzyknie, każdy szepcze
Drzwi zamknięte, zaklepany krąg

Tylko czasem kropla z oczu
po policzku w dół się stoczy
I to dziwne drżenie rąk”

„Wiara jest odważnym, ryzykownym krokiem naszej wolności poza ciasny krąg tego, co jest zagwarantowane dowodami.”

„Niebo rośnie na miarę naszej dzisiejszej miłości.”

„Szacunek do Polski rośnie z dala od naszych ambasad.”