„Czasami człowiek nie potrafi rządzić samym sobą, więc czy może rządzić innymi.”

„Wierzę w Boga, ale innego niż ten, który jest przedstawiony w dogmatach naszego Kościoła. Bóg jest wszystkim i nie rządzi światem, tylko samym sobą w sobie.”

„Mąż to człowiek, który rządzi u siebie, przystaje jednak na liczne grzywny.”

„Czasami czuję się jak bohater bajki, który tak długo walił głową w mur, że ten mur w końcu się rozwalił, a on został królem i rządził długo i szczęśliwie. To prowokuje mnie do ironicznego spojrzenia na samego siebie.”

„Zawsze bez wątpienia człowiek będzie rządzony.”

„Człowiek to rzeczownik, a rzeczownikiem rządzą przypadki.”

„Żaden człowiek nie jest dostatecznie dobry, żeby rządzić drugim człowiekiem bez jego zgody.”

„Człowieku, dobrowolnie nakładasz na siebie łańcuchy. Zerwij je! (…) Pomyśl o całym życiu przed tobą. Uważasz, że Stwórca nie potrafi rządzić światem bez twojej idiotycznej litości? Ty, ty, który jesteś poetą, zejdź z tego ohydnego krzyża!”

„On jeszcze nie rządzi zespołem w odpowiednim stopniu. Jest za miły, zbyt fajny i dobry. Mnie czasami aż boli w środku, kiedy muszę mu powiedzieć coś złego. Patrzę w te jego oczy i aż mnie skręca, że muszę go opieprzyć. Ale na środku nie może stać łagodny człowiek. To musi być zakapior, dowódca. Taki, który obsika teren wokół siebie, dając znak innym „nie wchodź tam, bo śmierdzi.””

„Człowiek zaczyna być człowiekiem wtedy, gdy przestaje jęczeć i przeklinać, aby zacząć szukać prawdy, która rządzi jego życiem.”