„W osamotnieniu nie można zachować wiary w samego siebie.”

„Zawsze wierzyłem w głupców. Moi przyjaciele nazywają to wiarą w samego siebie.”

„Musimy jednak zachować poczucie rzeczywistości. Jeśli damy się porwać pozorom, czekają nas nieuniknione rozczarowania, które mogą wstrząsnąć naszą wiarą. (…) Możemy więc zacząć kwestionować naszą wiarę. Wina nie leży jednak po stronie wiary, ale po naszej, gdyż pozwoliliśmy zatruć się do pewnego stopnia subiektywizmem, umieszczając siebie samych i nasze idee ponad obiektywną prawdą i obiektywną rzeczywistością…”

„Wy zaś, umiłowani, budując samych siebie, na fundamencie waszej najświętszej wiary, w Duchu Świętym się módlcie i w miłości Bożej strzeżcie samych siebie, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jezusa Chrystusa, [które wiedzie] ku życiu wiecznemu.”

„Człowiek czasami nie wie, co w nim samym jest wiarą.”

„Kochając, nie myśli się, by coś zachować dla siebie.”

„Jeśli chce się zachować tajemnicę, należy ukryć ją nawet przed sobą.”

„Już przy innej okazji wspomnieliśmy, że Aleksander VI Borgia, uważany – być może ze zbytnim uproszczeniem – za przykład niegodziwości moralnej, w jaką popadło papiestwo okresu odrodzenia, był nienagannym nauczycielem wiary. Nawet jeśli zarzuca się mu złe zachowanie, nie można mu odmówić wspaniałego głoszenia doktryny wiary i właśnie tegoż głoszenia doktryny oczekuje się od następców Piotra, powołanego przez samego Jezusa do tej zasadniczej funkcji „utwierdzania braci w wierze.””

„Już przy innej okazji wspomnieliśmy, że Aleksander VI Borgia, uważany – być może ze zbytnim uproszczeniem – za przykład niegodziwości moralnej, w jaką popadło papiestwo okresu odrodzenia, był nienagannym nauczycielem wiary. Nawet jeśli zarzuca się mu złe zachowanie, nie można mu odmówić wspaniałego głoszenia doktryny wiary i właśnie tegoż głoszenia doktryny oczekuje się od następców Piotra, powołanego przez samego Jezusa do tej zasadniczej funkcji „utwierdzania braci w wierze.””

„Prawdziwego chrześcijanina wszakże, który żyje z wiary poznanie samego siebie nigdy nie doprowadzi do małodusznego zwątpienia, do załamania się pod brzemieniem własnych grzechów. Wie on bowiem, że Bóg pragnie jego uświęcenia.”