„Moje serce wytrzyma porażki, mój umysł zniesie harówkę, ale moje ciało wie, że czas się pożegnać.”

„87 to tylko 8 plus 7. Chcę być z wami. Moje ciało przeżyło już sporo, ale życzę sobie, aby mój umysł był zawsze z wami.”

„Doznałem też w umyśle i w ciele tak nieopisanej błogości, że gdyby była jeszcze większa, moje ciało stopiłoby się od czystej rozkoszy.”

„To, jak bardzo moje serce przywiązane jest do moich dzieci, jak ich radość staje się moją radością, muszą one odnajdować od rana do wieczora na mojej twarzy i w moich słowach.”

„Relacje z moją rodziną są moją życiową porażką. To przykre, że staliśmy się dla siebie obcymi ludźmi.”

„Panie, nie usiłuję przenikać Twojej wysokości, ponieważ mojego umysłu wcale do niej nie przyrównuję. Ale pragnę dostrzec rąbek prawdy, w którą wierzę i którą miłuje moje serce.”

„Moje ciało jest tchórzliwe, ale ja się nie boje.”

„Najpierw starzeje się ciało, potem umysł, na końcu serce.”

„Tobie oddaję ciało moje, serce i duszę moją. Wszystkie uczynki, myśli, słowa i zamiary Tobie poświęcam. W Tobie zatapiam radości i pociechy moje. Na Ciebie składam ciężary i utrapienia, którymi Pan Jezus nawiedzić mnie raczy. Tobie oddaję nawet grzechy i upadki moje.”

„W Treblince trzeba było znieść wszystko i wytrzymać…”