„Matematyka jest alfabetem, za pomocą którego Bóg opisał wszechświat.”

„Dopóki miłość pozostaje niemożliwa do opisania, dopóty jesteśmy ludźmi, a nie tylko mieszaniną kodu genetycznego, fizjologii, skoków adrenaliny i Bóg wie czego jeszcze! I nie mieszajmy liter alfabetu z miłością, bo zepsujemy albo miłość, albo alfabet.”

„Pewien wybitny uczony matematyk i agnostyk spytał mnie kiedyś, czy Pan Bóg zna matematykę. Nie zna – odpowiedziałem, bo Pan Bóg jest matematyką. Leibniz sądził, że Bóg myśli matematyką. Prawdy matematyczne są Jego myślami.”

„Kto chce mówić o istocie Boga, niech najpierw opisze granice świata.”

„Jako dziecko uczyłam się liter nie przy pomocy alfabetu, ale wiersza Pani Twardowska Mickiewicza, czytał mi go mój ojciec. Pierwszą literą było więc nie „a”, ale „j”, bo wiersz zaczyna fraza „Jedzą, piją, lulki palą.””

„Jeden jest wszechświat, a składa się nań wszystko, i Bóg jeden we wszystkim, i prawda jedna.”

„Bóg stworzył wszechświat i wyszedł mu bajzel. My stworzyliśmy superbohaterów i oni są wspaniali. To znaczy, że jesteśmy lepsi od Boga.”

„Unikając niepotrzebnego patosu, duszą (i Bogiem) nazwałbym wszystko to, czego jeszcze nie udało się opisać matematycznie.”

„Przeciwności są dobrodziejstwem, za pomocą którego Bóg nas doświadcza. Pomyślność jest darem, za pomocą którego nas pociesza.”

„Wszechświat jest moim umysłem, a umysł – wszechświatem.”