„Dawniej rozkoszował się grą życia, jego tokiem i zanikaniem na niezliczonej ilości światów. Wszechświat, gdy się przezeń wędrowało, wypełniała żądza i ambicje. Jednak Uzurpatorzy w swojej zachłanności nie tolerowali żadnego rywala. Panujący tutaj spokój i ład świadczył, że niegdyś i ten świat odczuł ich władzę.”

„(…) żadna wielka idea mająca przeobrazić świat nie toleruje drwiny i lekceważenia, bo to jest rdza, która wszystko przeżera.”

„Bardzo trudno jest się pogodzić z tym (…), że świat nie ma uczuć, że natura jest bezlitosna. Dawniej naukowcy uznawali wszechświat za zagadkę, którą można rozwiązać przy użyciu właściwego kodu, jakby był zapisem hieroglificznym pozostawionym przez Boga.”

„Świat ciągle się zmienia, nam może się tylko wydawać, że tak nie jest. Jesteśmy stworzeni z tych samych elementów co wszechświat. Kiedy więc zastanawiamy się nad mistyczną jednością życia, jednością człowieka ze światem, okazuje się, że tę jedność i płynność może oddać właśnie muzyka, której elementy strukturalne – temat, melodia, rytm – łączą się ze sobą i tworzą swoisty ład. I to jest właśnie duchowa wizja świata, ponieważ prowadzi do idei jedności.”

„Gdy już skończy się ten świat, pozwól w moim śnie mi trwać.
Jednak łatwiej jest mi śnić, niż tutaj żyć”

„Świat samotników jest bowiem takim samym światem jak każdy inny; jest dobrze znany tym, którzy doń należą, jest światem wielu plotek, krytyki, zazdrości, ciekawości, żądzy rywalizowania.”

„Spokój zaczyna się właśnie tam, gdzie kończy się ambicja.”

„Należy w większym stopniu zajmować się odczuciami ludzi, gdy chce się zrozumieć świat i targające nim konflikty.”

„Dawniej gnębiła mnie czasami myśl na temat życia, że przefrymarczyłam swe najgorętsze życzenia na niezliczone małe pragnienia. Że życia nie ułożyłam sobie tak, jak chciałam, chociaż żyłam tak, jak chciałam.”

„Czy nie masz czasem wrażenia, że żyjemy… jeśli to można nazwać życiem… w złamanym świecie? Tak, złamanym, jak zepsuty zegarek. Sprężyna przestała działać. Na pozór nic się nie zmieniło. Wszystko jest na swoim miejscu. Ale gdy przyłożysz zegarek do ucha, nie usłyszysz już nic. Rozumiesz, to co nazywamy światem, ludzkim światem… dawniej musiało mieć serce, ale można by powiedzieć, że to serce przestało bić.”