„Gdybyście tam byli, moglibyście zobaczyć, że nasze nogi aż po kostki były czerwone od krwi zabitych. Ale cóż jeszcze mam powiedzieć? Nikt nie uszedł stamtąd z życiem; nie oszczędzono ani kobiet, ani dzieci.”

— Fulko z Chartres

fragment opisu zdobycia Jerozolimy w 1099.
Źródło: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 9788324715480, s. 68.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia

Tematy

nie żyje , kobiety , dzieci , książki , świat , historia , dziecko , kobieta , krew , czerwony , noga , powiedzieć , nikt , cóż , nasi , zobaczenie , kostka

Fulko z Chartres 3

1059–1127

Podobne cytaty

„Cóż uczyniłem,
by zasłużyć na taki spokój?
Wszędzie wokół widzę cierpienie.
Cóż uczyniłem,
że mi go oszczędzono?”

Norman MacCaig (1910–1996)

Źródło: Brechtowski blues, tłum. Andrzej Szuba

„Moim marzeniem od dziecka było zobaczyć, wyświetlić na ekranie sen. Podstawić do głowy rurkę i go stamtąd wyciągnąć.”

Piotr Dumała (1956)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 14 lutego 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bylemr.htm

„Zabijanie sikhów nie było spontaniczną reakcją, ale pogromem przewodzonym przez liderów Indyjskiego Kongresu Narodowego. Sikhowie byli mordowani w zorganizowany sposób, nie oszczędzono nawet kobiet i dzieci.”

Syed Ali Shah Geelani (1929)

o pogromach sikhów po zamordowaniu Indiry Gandhi.
Źródło: Rocznica anty-sikhijskich rozruchów, polska-azja.pl, 2 listopada 2011 http://www.polska-azja.pl/2011/11/02/rocznica-anty-sikhijskich-rozruchow/

„Bracia i siostry od znoju, co wre,
Wszyscy, co żeście rozproszyli się, –
Razem! Razem! Sztandar już tkwi.
Gniewnie łopocze czerwony od krwi!
Przysięga! Przysięga, po kres naszych dni!

Niebo i ziemia nas teraz wysłuchają,
Gwiazdy świetliste świadkami być mają.
Przysięga naszej krwi! Przysięga naszych łez!
Przysięgamy! Przysięgamy! Po życia kres!

Przysięgamy wierność bez granic „Bundowi”.
Jedynie on zrzucić może z nas okowy.
Czerwony sztandar wysoko już tkwi.
Gniewnie łopocze czerwony od krwi!
To Przysięga! Przysięga, po kres naszych dni!”

Szymon An-ski (1863–1920) żydowski pisarz

Brider un szwester fun arbet un nojt,
Ale, wos zajnen cezejt un ceszprejt, –
Cuzamen! cuzamen! Di fon, zi iz grejt.
Zi flatert fun corn, fun blut iz zi rojt!
A szwue! A szwue ojf lebn un tojt!

Himl un erd weln undz ojshern,
Ejdes wet zajn di lichtike sztern,
A szwue fun blut un a szwue fun trern!
Mir szwern! Mir szwern! Mir szwern!

Mir szwern a trajhejt on grenecn cum „Bund”.
Nor er ken di szklafn bafrajen acind.
Di fon di rojte iz hojch un brejt;
Zi flatert fun corn, fun blut iz zi rojt!
A szwue! A szwue ojf lebn un tojt! (jid.)
hymn Bundu.
Źródło: Di szwue (Przysięga), 1902 http://web.archive.org/web/20120305012144/http://www.krytykapolityczna.pl/dmdocuments/bund.pdf