„Wszak rzeka Ren – rzecz niewątpliwa —
Wasz gród, Kolonię, wam obmywa;
Lecz gdzież nadziemski mocarz ten,
Co zdoła obmyć – rzekę Ren?”

„ZABAWA
Rankiem nad rzeką bawiły się dzieci
Przybyli mężczyźni
W południe rzeka bawiła się dziećmi.”

„Siedzę nad rzeką z mojego snu. Tą rzeką, która płynęła obok mojego narodzenia. Tą, która pojawiała się w moich marzeniach o kobiecie tak pięknej że nagiej. Rzeka woła mnie znów i zapominam zjeść obiadu. Rzeka mówi, że niepotrzebne są wszelkie zasady i prawa wypracowane przez lata. Upewnia, że nie ma lat.”

„Lato, lato, lato czeka,
razem z latem czeka rzeka,
razem z rzeką czeka las,
a tam ciągle nie ma nas.”

„Oficer w rogatywce śpi, już żywa dusza nie pamięta,
bo obca go obmywa rzeka, obcy mu borów szumi liść.
Nie minie wiek, nie minie rok – napiszą chłopcy i dziewczęta
w zeszytach to, co nam przez gardło
ściśnięte przejść nie może dziś.”

„Jeśli nasz umysł zdoła stworzyć rzecz, nad którą nie masz większej, ta rzecz z pewnością będzie istniała.”

„Złe niewątpliwie jest tylko jedno: krzywda bliźniego. Człowiek – jest to rzecz święta, której krzywdzić nikomu nie wolno.”

„Było to tym gorsze według niej, że zamknięte w dziedzinie spekulacji, w obrębie projektu. Rzecz dokonana miałaby wytłumaczenie w wielkiej komplikacji powodujących ją okoliczności i przyczyn. Rzecz pomyślana nie ma złagodzeń, jest prosta i niewątpliwa.”

„Źródło i rzeka to dwie skrajności. Źródło potrafi się przebić, a rzeka tylko staczać.”

„Celinda chroni się w kaplicy,
Ledwie ją pocznę bałamucić;
Lecz łzy się leją z nieszczęśnicy
Na myśl, że mógłbym ją porzucić.
Gdzież wyjście? Są aż dwa (w postaci
Alternatywy rzecz uchwycę):
Niech mnie w anioła przekabaci,
Albo ja zrobię z niej grzesznicę.”