„Jeszcze serce – jak zając,
uchodzący zygzakiem.
Jeszcze w duszy zostaje
zachwyt z oczarowaniem.
W porze liści spadania,
zachodzącej nad sadem,
wieje łasą słodyczą,
i ciepłoskórym Wschodem.”

—  Natalia Gorbaniewska

Źródło: *** (Jeszcze serce...), tłum. Elżbieta Zechenter-Spławińska i Zofia Dziechciaruk

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia
Tematy
dusza , serce , słodycz , zając , zachwyt , liść , pora roku
Natalia Gorbaniewska Fotografia
Natalia Gorbaniewska 2
1936–2013

Podobne cytaty

Krystyna Siesicka Fotografia

„Ludzie są jak wiatr. Jedni lekko przelecą przez życie i nic po nich nie zostaje, drudzy dmą jak wichry, więc zostają po nich serca złamane, jak jakieś drzewa po huraganie. A inni wieją jak trzeba. Tyle, żeby wszystko na czas mogło kwitnąć i owocować. I po tych zostaje piękno naszego świata…”

Krystyna Siesicka (1928–2015) polska prozaik, autorka utworów dla młodzieży

Ludzie jak wiatr

„Starczy jeden liść, jeśli ma kształt serca.”

Janusz Pasierb (1929–1993) polski ksiądz, poeta, eseista, historyk sztuki

Miłość

Ignacy Hołowiński Fotografia

„Z tem wszystkiem, któryż kościół, choćby był ulany z samego złota, może się porównać z tą świątynią świątyń? Tam oko na nic nie zwraca uwagi, bo te święte miejsca tak silnie przemawiają do duszy, że człowiek w ciągłem zdumieniu i zachwycie zostawać musi.”

Ignacy Hołowiński (1807–1855) arcybiskup; polski pisarz i tłumacz
Maria Rodziewiczówna Fotografia

„Przyroda, która mędrca do podziwu wznosi, młodego jak wino podnieca, marzyciela duszę rozkoszą poi, artystę zachwytem napełnia, dla tego pogańsko niewiernego umysłu, dla tej duszy zbuntowanej i szyderskiej, dla tego serca pustego nie miała uroku; była zamkniętą księgą.”

Maria Rodziewiczówna (1864–1944) polska pisarka

Kwiat lotosu
Źródło: Wyd. Alfa, Warszawa 1990, s. 60

Bahá'u'lláh Fotografia

„My wszyscy ludzie Wschodu i Zachodu musimy pragnąć bez ustanku, dniem i nocą, sercem i duszą, osiągnąć ten wzniosły cel – porozumienie między wszystkimi ludźmi na ziemi.”

Bahá'u'lláh (1817–1892) założyciel Wiary Baha'i

Źródło: Iwona Szelezińska, Blow Horn Iwony Szelezińskiej: Dziewięć ramion globalnej miłości. Bahaizm. Cz. I, polska-azja.pl, 24 listopada 2011 http://www.polska-azja.pl/2011/11/24/blow-horn-iwony-szelezinskiej-dziewiec-ramion-globalnej-milosci-bahaizm-cz-i/

„Powietrze
spadało w milczeniu
nie chcąc,
by ktokolwiek słyszał
jak pękło mu serce.”

Agata Maria Kyzioł (1973)

Źródło: Samobójca, „Sekrety ŻAR-u” 2008, nr 3

Marian Grześczak Fotografia

„ZiemiaZielona wątroba przeżarta gąsienicamiSep słońca wlecze w dziobie codzienny przypływWszyscy jesteśmy skazani skazujemyCodzienny przypływ śmierciCodzienny przypływ pamięciWięc co zrobisz jeżeli nadejdzie data śmierciw tej zachodzącej zieleniGdzie nawet zając straszy jak ruchliwa mina”

Marian Grześczak (1934–2010) polski poeta i tłumacz

Źródło: Kara śmierci

Leonia Nastał Fotografia

„Pokora, łagodność i słodycz ducha – to jest niejako powietrze, którym w naszym sercu oddycha Jezus.”

Leonia Nastał (1903–1940) polska zakonnica

Pisma Sługi Bożej Leonii Marii Nastał siostry Profeski Zgromadzenia Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej w Starej Wsi, t. 3, s. 125.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, s. Janina Bernadeta Lipian – Polscy święci. Służebnica Boża Leonia Maria Nastał, t. 2, op. cit., s. 306.

Sarojini Naidu Fotografia

„Jak radość w sercu pełnym żalu,
Zawisa zachód słońca na chmurze:
Złoty sztorm plików migoczących,
Jasnych, wątłych liści fruwających,
Nieokiełznany wiatr śwista w chmurze.

Słuchajcie tego wiatru co wzywa
Moje serce wołaniem wichrowym:
Serce znużone, smutne, tęskniące,
Sny mu uszły jak liście lecące,
A w imię czego mam zostawać ja?”

Sarojini Naidu (1879–1949)

Źródło: Pieśń jesieni http://www.poemhunter.com/poem/autumn-song-2/

Pokrewne tematy