„Tam na dole trzeba przelecieć płasko, by nie dać się spłaszczyć.”

„Nie można dać im tego czego żądają, ale trzeba coś dać.”

„Bogactwa nigdy nie dały cnoty, ale cnota nieraz dała bogactwa.”

„Trzeba dać wszystko za wszystko.”

„Nie kupujmy
nieba
na kredyt,
nie planujmy
szczęścia
ni biedy,
nie grajmy w dwa życia jak w kości,
tylko dajmy, dajmy, dajmy się zaskoczyć miłości.”

„„Faktycznie, przeżyłem moje życie jak kretyn”, pisał, „ale teraz rozumiem, że nie dano mi alternatywy, i że, skoro nie dostanę przecież drugiej szansy, wszelkie uskarżania się i żal okazują się płaskie. Myśl ta jednak wcale nie godzi mnie samego z sobą ani z życiem: żałuję krzywd, jakie wyrządziłem i dalej wyrządzam, i denerwuje mnie niemoc moja i wszystkich pozostałych wobec cierpienia niewinnych. Rzeczywistość źle znosi retusze; wciąż widzimy, że popełnia się zbrodnie tak straszne, że mrożą krew w żyłach.””

„Dajcie pożyć, konie, dajcie,
dajcie dożyć, konie,
na cóż, bracia, nam ten wieczny lot?
Cóż mi za konie los nadarzył,
jakby w nich palił ktoś (…)?”

„Zamiast myślenia „co praca może mi dać”, zawsze wolałam podejście „co ja mogę dać pracy.””

„Dałbym mu 11.”

„Gdy w trakcie retrospekcji odczytujemy coś jako sygnały, są to zazwyczaj zachowania czy odezwania, które powinny były nam dać do myślenia, ale nie dały.”