„Kolejna noc bezsenna. Nie mogę już znieść takiego życia. Pojadę go odnaleźć. Tylko moje dzieci, te nieszczęsne dzieci mnie od tego powstrzymują. Noszę w sercu ogromny ciężar, tu on, a tam dzieci. Nie mogę opuścić żadnego z nich. Chce mi się płakać. Naprawdę chce mi się płakać. Na próżno się staram ze wszystkich sił, nie potrafię przestać go kochać. Nie jestem w stanie… Jak dziwną rzeczą są ludzkie uczucia. San Chunhe tak bardzo mnie kocha, a ja nawet na niego nie popatrzę. Ach, jak go kocham! O, Nieba! Wskażcie mi właściwą drogę!”

Tematy

nie żyje , kobiety , dzieci , uczucie , płacz , noc , dziecko , droga , serce , kochanie , stan , niebo , płakać , ogromny , dziwne , drogi , zniesienie , odnalezienie , staranie , opuścić , ciężar , sanie