„Azylant – zrehabilitowany gastarbeiter.”

—  Joachim Glensk

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 12 marca 2017. Historia
Joachim Glensk Fotografia

Podobne cytaty

Marek Belka Fotografia

„W dalszym ciągu jestem gastarbeiterem w polityce. Nie zamierzam w niej zbyt długo pozostawać.”

Marek Belka (1952) polski ekonomista, polityk, premier rządu

Źródło: „Rzeczpospolita”, 12 października 2004

„Nie chodzi o to, żeby władze nas zrehabilitowały, tylko żeby nigdy nie trzeba już było w Chinach nikogo rehabilitować.”

Liu Xiaobo (1955–2017) pisarz i literaturoznawca chiński, dysydent, noblista w dziedzinie pokoju

o uczestnikach protestu na placu Tian’anmen.
Źródło: Jean-Philippe Beja, Liu Xiaobo więzień nr 1, „Gazeta Wyborcza”, 9–10 października 2010.

„Ktokolwiek pracował „na czarno” w RFN, szukał pracy, możliwości zarobku, ten wie, że w środowisku polskich gastarbeiterów „homo homini lupus” jest obelgą dla wilków.”

Andrzej Rodan (1945)

Autobiografia

Jacek Woroniecki Fotografia

„Największą może zasługą chrześcijaństwa w dziedzinie rozwoju kultury jest zrehabilitowanie pracy, którą świat pogański miał zawsze w pogardzie i zwalał na barki słabych i upośledzonych.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/2
Źródło: s. 237

„Emocje są bardzo istotne dla procesu myślenia – zainteresowanie tematem jest konieczne do skoncentrowania się na nim przez dłuższy czas i doprowadzenia argumentacji do konkluzji. Emocje powinny zostać zrehabilitowane jako równie ważne dla refleksji, jak dla działania. Myślenie często wstrzymuje działanie, podczas gdy działanie wypływa z ludzkich emocji.”

Richard Shusterman (1949)

Źródło: Anna Wójcik, Cielesność doświadczenia http://www.dwutygodnik.com/artykul/3394/, Dwutygodnik.com nr 80/2012.

Michaił Kałasznikow Fotografia

„Było oczywiste, że niektórych ludzi w naszych zakładach przeszkolono, jak zabierać głos na zebraniach załogi. I ci ludzie oznajmili, że u nas panuje kult jednostki, a tą jednostką jest Kałasznikow! To polowanie na czarownice trwało przez kilka miesięcy, potem jednak ustalono, że należy ograniczyć się do Stalina. Zostałem zrehabilitowany.”

Michaił Kałasznikow (1919–2013) rosyjski konstruktor broni

Źródło: wywiad dla „Die Weltwoche”, tłum. „Forum”, 20 grudnia 2010.

„W jakimś sensie szalę przechylił los mojego ojca. Proszę mnie tylko źle nie zrozumieć. Nie zamierzam zostać prawnikiem po to, żeby go zrehabilitować. (po chwili zastanowienia) Chciałbym jednak spróbować jakoś go zrozumieć. Chcę przestudiować akta procesu norymberskiego, przeczytać jego dzienniki, poszukać polskich dokumentów… Chcę go poznać.”

Niklas Frank (1939) niemiecki dziennikarz i pisarz; syn Hansa Franka

o tym, jak długo się wahał, by studiować prawo (jego największą miłością był teatr).
Źródło: Norbert i Stephan Lebertowie, Noszę jego nazwisko. Rozmowy z dziećmi przywódców III Rzeszy, op. cit., s. 78.

Julian Przyboś Fotografia

„Sądzę, że poezja, że w ogóle piśmiennictwo wymaga, ażeby o nim powiedzieć na początku lub końcu: tak lub nie, czyli zdecydować się: pisać, czyli wyrażać, wierząc, że się wyraża – albo przestać pisać, kiedy po krótkim lub długim pisaniu doszło się do przekonania, że się nie wyraża tego, co co chodzi. (…) Podejrzewać i sprawdzać wszystko, co się tyczy języka, ale zweryfikowawszy zaufać zrehabilitowanemu po nadużyciach werbalistów słowu.”

Julian Przyboś (1901–1970) poeta i eseista polski

Zapiski bez daty
Źródło: Dubitandum et not dubitandum est, s. 185–186.