„Jak pył wzbiłem się z Twojej drogi
i na prochu Twojej drogi znów legnę.”

„Nie zażywaj prochów. Prochy zmieniają cię w twoich rodziców.”

„Jest godzina, która z prochu tworzy twój orszak,
z twojego domu w Paryżu – ołtarz ofiarny twych rąk,
z twoich czarnych oczu – najczarniejsze oczy.”

„Chciałem, aby mój pył zmieszał się z twoim na zawsze i na wieki wieków.”

„Jeżeli ktoś stanie na twojej drodze z wrogimi zamiarami, ty ustąp mu miejsca.”

„Chadzaj drogami praw Moich z miłości twojej dla Mnie i odmawiaj sobie tego, czego pożądasz, jeśli Mojego zadowolenia pragniesz.”

„Nie przystawaj dla zbierania kwiatów, by je zachować, ale idź naprzód, a kwiaty będą ciągle kwitnąć na twojej drodze.”

„Nie badaj, dokąd prowadzi każdy twój krok: tylko ten, kto wzrokiem sięga daleko, znajduje właściwą drogę.”

„Bóg, widząc twój głód i wyczerpanie twojej duszy, ze swej hojności pociesza ją słodyczą, aby nie ustała w drodze. Dlatego jakże słusznie powinieneś Go słuchać, jakże pilnie Go naśladować i jak wytrwale iść za Nim!”

„Już czas by świt rozjaśnił drogę, by wskazał ci
Ten głos jak sztorm, który ponagla, abyś zrobił coś
Gdzie jest twój miecz, na którym schła wroga krew? (…)
To błąd, gdy ktoś na twojej ziemi roznosi smród
Tam gdzie ma dom może to robić, ale nie tu.”