
Sofizmaty ekonomiczne – część druga
Źródło: 15. Mały arsenał zwolennika wolnego handlu, s. 427
Sofizmaty ekonomiczne – część druga
Źródło: 15. Mały arsenał zwolennika wolnego handlu, s. 425–426
Sofizmaty ekonomiczne – część druga
Źródło: 15. Mały arsenał zwolennika wolnego handlu, s. 427
posłanie z okazji 64. rocznicy niepodległości Izraela.
Źródło: Prezydent Peres na Dzień Niepodległości (Jom Haacmaut), izrael.org.il, 25 kwietnia 2012 http://izrael.org.il/news/2220-2012-04-25-11-36-02.html
Sofizmaty ekonomiczne – część druga
Źródło: 15. Mały arsenał zwolennika wolnego handlu, s. 428
Źródło: Rolnicy: Rząd nas lekceważy, naszdziennik.pl, 27 września 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20080927&typ=po&id=po51.txt
Sofizmaty ekonomiczne – część druga
Źródło: 15. Mały arsenał zwolennika wolnego handlu, s. 426
Sofizmaty ekonomiczne – część druga
Źródło: 15. Mały arsenał zwolennika wolnego handlu, s. 425
fałszywy nekrolog napisany w 1888 roku (8 lat przed śmiercią Nobla) przez jedną z francuskich gazet, opatrując artykuł tytułem Hurtownik śmierci nie żyje.
O Alfredzie Noblu
Źródło: „Rzeczpospolita”, 2 października 2009 http://www.rp.pl/artykul/371684.html?print=tak
„Nie mają chleba? To niech jedzą ciastka!”
S’ils n’ont pas de pain, qu’ils mangent de la brioche! (fr.)
to zdanie przypisuje się najczęściej Marii Antoninie (następczyni Marii Leszczyńskiej), jednak w rzeczywistości wypowiedziała je właśnie Maria Leszczyńska. Była ona odsunięta od wszelkiej polityki, jej jedynym zadaniem było rodzenie dzieci, dlatego też nie miała pojęcia o sytuacji kraju i stanu zadłużenia, jaki spowodował jej mąż Ludwik XV, rozpieszczając swoje metresy. Jest wręcz niemożliwe, ażeby słowa te pochodziły z ust Marii Antoniny, gdyż umieszczone są Wyznaniach Rousseau, które to napisane zostały, kiedy austriacka arcyksiężniczka miała zaledwie 10 lat.
„Nie mają chleba? To niech jedzą ciastka!”
S’ils n’ont pas de pain, qu’ils mangent de la brioche! (fr.)
rzekomy komentarz królowej do demonstracji, jaka toczyła się pod oknami pałacu. Stwierdzenie to jest przypisywane Marii Antoninie - wypowiedziała je jednak najprawdopodobniej jej poprzedniczka - Maria Leszczyńska (żona króla Ludwika XV). Wątpliwości wynikają z tego, że cytat pojawił się w tekstach Jeana Jacques'a Rousseau, kiedy Maria Antonina miała zaledwie 10 lat i żyła na austriackim dworze.