„Od szkoły ludowej, od pastucha grała mi w sercu nasza ludowa nuta pieśni, śpiewki i muzyki, a także owa żywiołowa, naturalna symfonia przyrody. W porze jesiennej rzępoliłem przy pasieniu krów na pierwszych moich prawdziwych skrzypkach i śpiewałem, aby przewziąć wszystkich moich pasterzów i pasterki wsiowe. Później prawie o własnych siłach zdobyłem tajemnicę czytania nut i technikę gry na skrzypcach, flecie. Grałem po weselach, dożynkach, tłokach i zabawach. Kiedy będąc młodszy, na rodzinnym przysiółku Bugaju zacząłem wieczorami letnimi po rosie sypać perłami tonów z mojego fletu, na mikę słychać było w okolicy melodie ludowe tego mojego grania. Z tych czasów jest u nas, u ludzi powiedzenie: Na Bugaju pięknie grają, same nóżki podrygają.”

— Antoni Kucharczyk

o początkach swojej twórczości.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia

Tematy

ludzie , tajemnica , siła , śpiewać , czytanie , prawo , zabawa , serce , ton , wieczór , czytać , grać , naturalny , piękny , rosa , skrzypce , technika , okolica , nasi , pasterz , nuta , młode , nieletni , powiedzenie , pora roku

Antoni Kucharczyk 7

polski poeta ludowy 1874–1944

Podobne cytaty

„Był sobie skrzypek Hercowicz,
co grał z pamięci jak z nut.
Z Schuberta on umiał zrobić
– no, brylant, no, istny cud.”

Osip Mandelsztam (1891–1938) poeta rosyjski

Жил Александр Герцович,
Еврейский музыкант,-
Он Шуберта наверчивал,
Как чистый бриллиант. (ros.)
Źródło: Skrzypek Hercowicz

„Z grania i śpiewania na weselach nie zrezygnuję. To moja pasja. Kawałek mojego życia.”

Marzena Paduch (1965) polska działaczka samorządowa i polityczna

po objęciu mandatu poselskiego.
Źródło: Pani poseł pięknie gra na saksofonie, slowo.com.pl, 6 października 2005 http://www.slowo.com.pl/radom/?id=2437

„Moim kluczem do grania postaci komediowych jest dramatyczny sposób gry. Traktuję poważnie wszystkie postaci, które gram.”

Katarzyna Figura (1962) aktorka polska

Źródło: „Dziennik Teatralny”, Katowice, 15 stycznia 2009 http://www.teatry.art.pl/!informacje/zpzyc.htm

„Jako dziecko błąkałam się po zakamarkach teatru, w którym grał mój tato. Potem sama, jako dziecko, w teatrze występowałam. Przez lata granie przeplatało się z moim codziennym życiem, więc dziwne byłoby gdybym nie spróbowała. Kiedy, za pierwszym razem, nie dostałam się do szkoły teatralnej, odezwały się we mnie diabliki ambicji. Teraz, kiedy jestem już prawie na mecie teatralnej szkoły, dopiero zaczynam odkrywać, jak bliskim mojej duszy środkiem wyrazu jest kreowanie postaci.”

Aleksandra Hamkało (1988) polska aktorka

Źródło: Artur Cichmiński, Jestem nawiedzona. Rozmowa z gwiazdą „Big Love”, stopklatka.pl, 13 lutego 2012 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=85225