„Publiczne szmaty.”

„Publiczne przemawianie jest bardzo proste.”

„Opinia publiczna to dziwka.”

„Kto jest przeciw mnie, jest przeciwko opinii publicznej.”

„Wyjmuje mi publicznie PIT-a!”

„Nie uczestniczę publicznie w akcjach charytatywnych.”

„Postępuje teatralizacja życia publicznego.”

„To była prywatna wypowiedź. Publicznie bym tego nie powiedział.”

„Kto się publicznie spowiada, nie chce rozgrzeszenia, ale aprobaty.”

„Gdybym miał nakreślić kredą linię wyznaczającą jakąś granicę, to najwyraźniejszą z nich byłaby ta: państwo powinno ograniczać się do tego, co dotyczy państwa oraz tworów państwa, a mianowicie zewnętrznych instytucji swojej religii, sądownictwa, skarbu, sił wojskowych morskich i lądowych, korporacji, których istnienie uzależnione jest od gwarancji państwa, słowem do tego wszystkiego, co jest prawdziwie i słusznie publiczne, na potrzeby spokoju publicznego, bezpieczeństwa publicznego, porządku publicznego, dobrobytu publicznego.”