„Cóż, często jest tak, że jeżeli ktoś się w jakiejś roli sprawdzi, to przy następnej okazji jest obsadzany w podobnej. Niewielu reżyserów chce ryzykować. Mnie oczywiście zawsze cieszy, gdy dostanę do zagrania rolę inną od poprzednich. Na szczęście w teatrze gram bardzo dużo i bardzo różnie. Dzięki temu nie jestem zaszufladkowany.”

— Mariusz Jakus

o tym, że kojarzony jest głównie z rolami czarnych charakterów.
Źródło: Karolina Owsiannikow, „Nowości” nr 299, 24 grudnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/129934.html

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia

Tematy

na zawsze , szczęście , charakter , dzięki , rola , okazja , dużo , inny , grać , ktoś , cóż , reżyser , zagranie , sprawdzić , teatr

Mariusz Jakus Fotografia

Mariusz Jakus 1

aktor polski 1967

Podobne cytaty

„(…) tęsknię do grania. Proszę sobie jednak wyobrazić, że jeśli reżyserzy obsadzają sztuki, w których jest rola dla faceta w sile wieku, to w ogóle nie biorą mnie pod uwagę. Nawet nie jestem w rezerwie, bo oni obsadzają piłkarzy, a ja jestem dla nich hokeistą – zmieniłem kategorię, gram w innej dyscyplinie. To dla mnie naturalne zjawisko, choć uwierające. Nikomu jednak nie narzucam swojej osoby.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Dziennik Polski”, 27 grudnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/rusztowaniedl.htm

„(…) to reżyserzy i inne osoby odpowiedzialne za obsadę szufladkują. Po prostu obsadzają danego aktora w takich samych typach postaci w kolejnych produkcjach! Na szczęście mam szansę grać w teatrze i dzięki temu moja chęć zmieniania się wewnętrznie mnie nie usypia.”

Wojciech Błach (1972) polski aktor

Źródło: [http://www.plebania.pl/wywiady/blach.html Jurek, Gacuś czy Merlin, „Tele Tydzień”, nr 8, 16 lutego 2004

„Rzadko odczuwam potrzebę zagrania jakiejś roli. Natomiast myślałem, że chętnie bym zagrał w filmie Marka Koterskiego. Zdawałem jednak sobie sprawę, że to może wcale nie być takie proste. Ten efekt śmiechu, który kończy się przerażeniem i na odwrót – wcale nie tak łatwo to osiągnąć. Na szczęście reżyser nad tym panuje.”

Andrzej Chyra (1964) polski aktor

Źródło: Artur Cichmiński, O Adasiu Miauczyńskim w każdym z nas rozmowa z Andrzejem Chyrą, stopklatka.pl, 14 kwietnia 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=30910

„Sposób na sukces reżysera to dobrze obsadzić role i patrzeć, jak aktorzy grają. Nie mam wątpliwości, że podmiotem w teatrze jest nie reżyser, a aktor. Ja bardzo lubię jedno i drugie, dlatego łatwo mi wygłaszać takie sądy. Ale dziś za dużo reżyserów przechodzi do historii, zamiast naprawdę reżyserować. Ja to mówię oczywiście pół żartem, pół serio.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza” Olsztyn, 22 marca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/uncd.htm

„(…) kiedy w czasach kryzysu w latach 80. ogoliłem głowę, w teatrze zaczęto mnie obsadzać w rolach schwarz charakterów. Chciałbym kiedyś zagrać kogoś miłego, rodzinnego i ciepłego, bo taki naprawdę jestem. Płaczę na filmach (…). Do tej pory tylko jeden reżyser, Remigiusz Caban, dostrzegł, że byłbym dobry w tego typu rolach. Przymierzaliśmy się kiedyś do spektaklu Opowieść o zoo, w którym miałem zagrać nobliwego amerykańskiego tatusia z dwójką dzieci. To mi się bardzo spodobało, ale nie doszło do premiery. Może jeszcze kiedyś zrobimy tę sztukę w Teatrze 77.”

Sławomir Sulej (1949) aktor polski

Źródło: Anna Świerkocka, Zagrać kogoś miłego, „Gazeta Łódzka”, 25 lipca 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ssulej.htm

„Egoistą jestem tylko, grając w piłkę nożną. Wydaje mi się, że wiem najlepiej, jak trzeba zagrać. Natomiast w teatrze czy filmie, choćbym był przekonany, że jakaś rola jest idealna dla mnie, nigdy nie zabrałbym jej koledze.”

Marcin Dorociński (1973) aktor polski

Źródło: „Gala”, nr 24/2008.

„Nie interesuje mnie poczucie bezpieczeństwa w jednej formie, w jednym, sprawdzonym typie ról. Interesuje mnie dotykanie różnych przestrzeni. Już kilka razy wyrywałam się z grożących mi szufladek. Zaczynałam rolami ekscentrycznych dziewczynek z warkoczykami. Później były kobiety neurotyczne, rozchwiane emocjonalne. Następnie tzw.: matki z dziećmi. Parę lat temu w podobnym czasie dostałam dwie propozycje: nastolatki i kobiety dwa razy starszej ode mnie. Cieszę się, że reżyserzy tak różnie mnie obsadzają. Myślę, że w moich transformacjach pomaga mi też uniwersalna powierzchowność, dzięki której mogę być i kasjerką w hipermarkecie i pankówą i damą.”

Gabriela Muskała (1969) polska aktorka

Źródło: „Dziennik – Kultura”, 27 lipca 2007

„Role ekranowe trafiają się lub nie, ale na szczęście moim domem był i jest teatr.”

Marta Klubowicz (1963) aktorka polska

Źródło: „Rzeczpospolita”, 2 września 2005 https://web.archive.org/web/20110821015249/http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/stwarzamw.htm

„Hasło amantka jest źle notowane. Z racji tego, że ja tych amantek prawie nie grałam, oczywiście, że tęsknię do takiej roli.(…) Myślę, że trudno by mi było zagrać amantkę bez pieprzu. Amantki bez pieprzu nie chciałabym zagrać.”

Violetta Smolińska (1967)

Źródło: „Dziennik Teatralny”, 29 marca 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/skrzydelkaa.htm

„Miałem trzy okresy: ten, kiedy pytałem producentów i reżyserów, czy nie mają dla mnie jakiejś drobnej rólki do zagrania; drugi okres to ten, kiedy koledzy reżyserzy mówili: Fufu, mam rolę, która może ci odpowiadać; i w końcu zaczęto mnie pytać, jaki film chciałbym zrobić.”

Louis de Funès (1914–1983) francuski aktor komediowy

Pokrewne tematy